Veehouder moet €245.000,- ''losgeld'' betalen
''Dit is legale ontvoering. Pas als ik losgeld betaal, krijg ik mijn koeien terug.'' Jan Bakker van de Nesweg, bij wie de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) op last van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) half mei 245 koeien en jongvee ophaalde, moet bijna €245.000,- betalen om zijn vee terug te krijgen.
Vorige week viel er een brief bij hem in de bus, hij moest het bedrag binnen een week betalen. ''Dat geld is het bedrag dat ze rekenen voor transport en verzorging. Betaal ik niet, dan gaan ze de gehaktmolen in, ga daar maar van uit. Maar binnen zo'n korte tijd kan ik zo'n bedrag nooit ophoesten. De melkprijzen zitten al anderhalf jaar in een dip. Bovendien heb ik van mijn veevoeradviseur het advies gekregen om de dieren niet terug te nemen. De koeien zijn naar twee bedrijven in Friesland gegaan. Eén boer was er helemaal niet op ingericht, de melkinstallatie was nog niet op orde. Die dieren konden pas na vijf dagen worden gemolken. Koeien die bij mij vier keer per etmaal worden gemolken en die veertig liter melk per dag geven, en die in één keer droog staan. Ook een groot koppel drachtige vaarzen dat op afkalven staat. Onbeschrijflijk hoeveel ellende die dieren hebben moeten doormaken. Het doet me zeer als ik er aan denk. Hun gezondheid gaat achteruit en ze hebben uierontsteking. Ze verpesten ze daar gewoon.''
''Dit is gewoon
legale ontvoering''
Bakker weet waar zijn dieren zijn ondergebracht. ''Binnen een week was ik er achter, je spreekt mensen uit het vak, het is een klein wereldje. Ik ben bewust niet gaan kijken, wat schiet ik er mee op. Een boer uit Friesland is hetzelfde overkomen en die is wel gaan kijken. Zo weet ik precies hoe het er aan toe gaat. Emotioneel is het voor mij heel zwaar. Jarenlang, tientallen jaren ben je bezig om iets op te bouwen en in één keer breken ze alles af. Ik heb een band met die dieren, koeien die ik als kalfje nog heb verzorgd. Ik fok met verschillende lijnen'', doelt hij op de namen van zijn koeien, met namen als Treessie, Hiltje, Marie en Martje. Eén bloedlijn waar ik mee werk, is al meer dan een eeuw oud. Tien jaar geleden ben ik begonnen met het fokken van duurzame koeien. Mijn dieren worden gemiddeld 7,5 jaar, dat is voor melkkoeien best oud. Al dat werk is in één keer teniet gedaan. Ik begrijp niet dat dit in Nederland kan gebeuren, het is gewoon legale ontvoering. Collega's die ik heb gesproken zijn bang dat hen hetzelfde overkomt. Er heerst gewoon een angstcultuur, te gek voor woorden. Ik vind het belangrijk dat iedereen weet hoe het er aan toegaat, daarom vertel ik mijn verhaal. Ik was niet bang voor de NVWA en daar word ik nu op afgerekend. Het is gewoon een ordinaire machtsstrijd. Door de fosfaatnorm zijn er teveel koeien. Het aantal moet omlaag, dus het komt hen goed uit als die van mij de gehaktmolen in gaan. Je voelt je zó machteloos. Bijzonder is volgens Bakker dat volgens hem in het schrijven dat hij ontving niets staat over voorwaarden die aan zijn bedrijfsvoering worden gesteld. Bakker: ''Het zijn onverlaten die dit doen. Ik krijg wel veel bijval, van collega's en andere Texelaars. Steun waar ik heel blij mee ben. Een veehandelaar bood mij vier kalfjes aan. Tja, niets ergers dan een lege stal. Het verschil tussen een paar dieren en niets is groot. Dus die heb ik maar gekocht. Maar dit voelt als een verloren strijd, ik zit gewoon in een rouwproces.''
Bakker gaat er vanuit dat zijn eigen koeien niet meer terugkomen. Maar alle hoop is niet verloren. ''We zijn ons aan het beraden op een doorstart.'' Hiernaast reacties van de RVO en de LTO.