Ditzum
Prut, prut, niks anders dan prut. Als het zout is en uit zee komt heet het slik. Zo'n zuigend goedje waar je tot ver over je enkels in kunt zakken. De haven van Ditzum lag er vol mee. De boten lagen er met hun kiel in vastgezogen. Ze lagen te wachten op de vloed, zodat ze weer losraakten. Door een machtig grote coupure kom je bij dat haventje van Ditzum met een scheepswerf, een visrestaurant en een veerboot met een chagrijnige kapitein. Hij straalde in ieder geval geen enkele vrolijkheid uit. Één auto van €10,00 en een paar passagiers van elk een €1,00, meer stond er niet aan boord. 't Was vier uur, het touwtje werd losgemaakt, de klep ging omhoog. De schroef sloeg achteruit, langzaam gleed hij van de kant, keerde de steven, om dan in een spoor van bruin slik de haven te verlaten.