Afbeelding
Foto: Job Schepers

@txl

Samen oud

Met het programma van Gerard en Gordon over de ouderen en de ouderenfonds breekt er bij mij ook wel iets. Oudere mensen, die om zich heen hun dierbaren al zijn kwijtgeraakt of geen contact meer met familie hebben. Ze kunnen soms niet meer zelfstandig wonen en wonen in verpleegtehuizen waar ze zich helemaal eenzaam voelen. Ik stel me dan weleens voor hoe het zou zijn als ik zo oud was. Hoe zou ik dan in het leven staan en hoe zou ik het vinden als mijn dierbaren al overleden zijn of dat mijn kinderen het zo druk hebben dat ze geen tijd voor mij hebben? Ook dit is helaas iets van deze tijd. Persoonlijk denk ik dat dan wel zou willen dat het klaar is en ik dat naar mijn dierbaren toe zou kunnen. Ik vind het best schrijnend om nu al die oude mensen te zien die eenzaam op een stoel zitten, bijna geen leuke dingen meer ondernemen en al helemaal niemand hebben om gezellig een kletspraatje mee te maken. Als je in een verpleegtehuis woont, wonen er natuurlijk meerdere mensen, maar ik kan me voorstellen dat een praatje met iemand van buiten juist fijn is. Het programma van Gerard en Gordon geeft naar mijn idee een goed beeld hoe de werkelijkheid nu is en het ouderenfonds is nu wel één van de weinige goede doelen die ik steun. Uiteindelijk worden we hopelijk allemaal heel oud en lopen wij ook een kans dat we eenzaam in een hoekje misschien wel een beetje verstoffen. Door alle telefoons en tablets zou ik wel kunnen skypen als mijn kinderen in Zuid-Afrika wonen, dat brengt weer wat gezelligheid. Op zich zou ik het niet kunnen om mijn ouders als ze heel oud zijn niet vaak te zien. Ik begrijp dat het leven tegenwoordig heel druk is, maar mijn ouders hebben ook altijd klaar gestaan voor mij. Ik vind het dan eigenlijk wel een logisch gevolg dat ik altijd klaarsta voor mijn ouders als ze heel oud zijn. Het is de omgekeerde wereld. Verder hoop ik dat als ik heel oud ben dat ik dan nog steeds met een tablet om kan gaan om met mijn kinderen in Zuid-Afrika te skypen. En verder hoop ik dat ik niet eenzaam word. Dat lijkt mij dan een lange weg om oud te zijn.

Emily Westdorp