@TXL
Dierentuin
Afgelopen vrijdag was ik na jaren weer eens in Artis. Jeugdherinneringen kwamen bovendrijven toen ik weer langs de hokken liep. Vroeger als kind vond ik dierentuinen geweldig. Inmiddels kijk ik wel met andere ogen naar dierentuinen. Hoewel ik weet dat de meeste beesten in gevangenschap zijn opgegroeid en niet in het wild kunnen overleven meer, vind ik het op zich wel een zielig gezicht. Vooral in Artis leven de meeste dieren in, naar mijn mening, te kleine hokken. Ze zijn nog steeds aan het verbouwen voor grotere hokken en dat is positief. Toch zijn de dieren denk ik gewend aan uitgestrekte vlaktes. Menig voorstander van de dierentuin geeft dus als argument aan dat de dieren niet beter weten en niet zouden kunnen overleven in de wildernis. Op zich denk ik een terecht argument, maar als we nu wat verder denken; waarom hebben we eigenlijk dierentuinen? Dierentuinen zijn eigenlijk al ontstaan in de oudheid, Egyptische farao's hechtten toen al veel waarde aan het houden van exotische dieren. Ook bij Grieken en Romeinen speelden exotische dieren een belangrijke rol. Na de oudheid ontstonden in Europa menagerieën. Dit is een privécollectie van dieren van een machtige koning of aristocraat. Uiteindelijk kwamen er meer exotische dieren bij en meer menagerieën en ontstonden er menagerieën die rondtrokken met de dieren. In de loop van de 18e eeuw ontstonden de eerste dierentuinen in Europa. Kort gezegd zijn de dierentuinen opgezet voor het vermaak van de mens en niet voor de dieren zelf. In de afgelopen weken zijn er al verschillende dieren doodgeschoten omdat mensen in het hok aanwezig waren om diverse redenen. Dieren zijn altijd onderdanig en dat vind ik weleens jammer. Stiekem vind ik het dan goed van die kameel die mishandeld werd en uiteindelijk zijn baasje vermoord heeft. Karma. Toch ben ik afgelopen week dus weer een rondje door de dierentuin geweest en deed ik mee aan het vermaak van de mens. Best leuk en schattig al die dieren, maar stiekem hoop ik dat dierentuinen ooit opgeven worden en de dieren horen waar ze horen, in hun natuurlijke habitat.
Emily Westdorp