Achter de schermen gemeenteraad
Woensdagavond, één keer per maand het toneel van de gemeenteraad. Deze week was het weer zover. Er stond een aantal flinke dossiers op de agenda met veel belang voor het eiland. De retailvisie, de Groeneplaats/ Vismarkt/ Wezentuin en het behoud van het buitendijkse fietspad in de Prins Hendrikpolder. Er was in de commissievergadering veel gesproken en dat is goed. Dit soort plannen moeten tot in de puntjes kloppen. Toch zou je denken dat de negen fracties er gisteren wel zo'n beetje uit zouden zijn en dat de plannen redelijk snel besproken zouden zijn.
Bij de stroom amendementen en moties die op de dag van de raadsvergadering binnenkwamen, kon je echter al vaststellen dat dit niet het geval was. Waarom al die wijzigingsvoorstellen op de allerlaatste dag ingediend moeten worden weet eigenlijk niemand. "Omdat we maandag met de steunfractie zaten", gaf Texels Belang aan. Dit gold ook voor veel andere partijen. Je zou natuurlijk ook de steunfractievergadering een paar dagen eerder kunnen houden, zodat niet de helft van de raadsleden de amendementen nog tijdens de vergadering moet lezen omdat ze die niet hebben zien binnenkomen. Gevolg is dat een deel van de raadsleden onbeslagen ten ijs komt, al is de dossierkennis bij enkele fracties de laatste tijd sowieso ver te zoeken. Je vraagt je soms af of ieder raadslid de stukken überhaupt doorneemt. Bovendien is de geldingsdrang in het versnipperde politieke landschap zo groot, dat ieder raadslid zijn zegje wil doen. Ook als ze eigenlijk niets te melden hebben. Alleen de VVD en D66 maakten zich hier gisteren niet schuldig aan. De rest heeft minstens één keer gesproken zonder iets te zeggen.
Het gevolg: een wanvertoning, al zijn er met de retailvisie en Groeneplaats belangrijke besluiten genomen. Er werd een ruim uur gepraat over die retailvisie, om die vervolgens unaniem aan te nemen. Er werd in totaal drie keer geschorst, waarvan de tweede de meest bizarre was. Geen enkele fractie zag het nut van een schorsing in, op Texel 2010 na. Zij bleven volhouden en een extra rookpauze was het gevolg. Maar dat er zo lang over punten en komma's gepraat wordt, kan nog gebeuren. Dat er niet geluisterd wordt, vragen worden gesteld die net beantwoord zijn, de poppenkast verandert in een gezellige bardiscussie met de ene 'dijenkletser' na de ander: dat is wel erg. Als een raadslid iedere kritiek over een bepaald onderwerp als persoonlijke aanval ziet, helpt dat weinig. Al snap ik de frustratie over de misverstanden over de regionale samenwerking De Kop werkt. Er zijn echter zoveel verschillende regionale samenwerkingen dat de raad al moeite lijkt te hebben om ze uit elkaar te houden. Hoe kan de burger het dan nog begrijpen? De gemeenteraad is er voor de burger, maar daar leek het woensdag niet op. Je zou je bijna afvragen of de gemeenteraad de burger wel serieus neemt. En als de politiek de burger niet serieus neemt, laten we dan als krant de raadsvergadering een keer niet serieus nemen en het betreft verslaglegging hier bij laten.
Job Schepers