Je moet het zien te redden met elkaar
Wat is je favoriete plek op Texel?
De Slufter bij Paal 28, met name de Lange Dam waar vroeger geschaatst werd. En de plek op de Hogeberg waar altijd Bossiesdag werd gehouden. Bossiesdag is een herinnering aan vroeger toen ik nog in Den Burg woonde en als kind altijd met Derde Pinksterdag op het Doolhof kwam op. Dan ging je spelen bij de zeven pannenkoeken. Waar ik ook van kan genieten, is het uitzicht vanuit ons huis aan de Langeveldstraat.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
In het algemeen zijn Texelaars meegaand en makkelijke mensen. Ook vriendelijke en gastvrije mensen. Dat moet je wel zijn als je jaarlijks honderdduizenden toeristen op je eiland verwelkomt.
Er mogen wel meer activiteiten in de natuur plaatsvinden
Hoe beleef je de natuur op Texel?
Nou, ik heb geen groene vingers, maar ik mag graag in de Slufter komen en ik vind het mooi om in Dorpzicht hier vlakbij het dorp te wandelen. Voor ons huis zie je dagelijks vele vogels en een aantal soorten daarvan zoals de buizerd en de sperwer herken ik wel. Maar ik ben geen natuurfreak die elke vogel uit zijn hoofd kent.
Wat voor werk doe je op Texel?
Tot 2013 heb ik in café De Rog in De Cocksdorp gezeten. Sindsdien houd ik me niet meer met de horeca bezig, maar ik doe nog wel allerlei andere dingen. Zo help ik Chris de Lussanet zo nu en dan mee met schilderen en nadat ik gestopt was, hebben we het hele huis opgeknapt zoals we het graag wilden hebben. Verder hebben we geregeld de kleinkinderen. Ik ben dus eigenlijk een soort van 'pensionado', maar ik houd me bezig met leuke dingen.
Ben je geboren en getogen op Texel?
Ja, ik kom van oorsprong uit Den Burg en in 1969 ben ik op mijn zestiende naar De Cocksdorp gegaan om als huis-, tuin- en keukenschilder bij Graaf te gaan werken. In die tijd was ik DJ bij het Casino van Ed Stiekema in Den Burg en ik ging plaatjes draaien bij de discotheek die toen nog bij De Rog zat. Ik stond ook achter de bar bij De Rog totdat ik in 1982 Paal 28 overnam. Dat was een heel andere tijd dan nu. Zodra het september was, was er geen toerist meer te bekennen en deed je het hout voor de ramen. Dan had je in de winter ander werk. Schilderen bijvoorbeeld, dat werk ging het hele jaar gewoon door.
Gebruikte je die rustige tijd ook op andere manieren?
Het was de tijd om langere reizen naar het buitenland te maken. Meestal vier of vijf weken. We hebben een hoop landen gezien en er is nog steeds veel om heen te gaan en te zien. Als je terugkwam van zo'n reis, kon je meestal meteen de luiken voor de ramen van het paviljoen weghalen en weer aan de slag voor een nieuw seizoen. In 1996 heb ik het strandpaviljoen overgedaan aan Ivonne Boom, ik heb een paar jaar bij de VEM in Den Burg gewerkt in de verkoop van horeca-apparatuur en in 2001 kwam De Rog te koop, waarna Celine en ik die hebben overgenomen.
In welk café/restaurant op Texel kom je graag?
Het is te makkelijk om nu De Rog te noemen. De 12 Balcken in Den Burg vind ik een fijne zaak om te zijn, maar ik kom nog maar weinig in Den Burg. Verder zijn er diverse restaurants op het eiland waar het goed toeven is. De prijskwaliteitverhouding is over het algemeen goed. En uiteraard ben ik wel eens bij De Rog om een kopje koffie te doen, al is het alleen al omdat Celine daar nog werkt.
Wat moet er op Texel vooral blijven zoals het is?
Dat is een lastige. Als je zegt dat iets moet blijven zoals het is, dan spreek je in feite over stilstand. Ik ben een voorstander van veranderingen op zijn tijd, dus ik vind dat je eigenlijk geen stilstand moet hebben.
Wat zou er op Texel anders mogen?
De manier waarop we soms met de natuur omgaan. Wat mij betreft, zouden daar soms meer activiteiten mogen plaatsvinden. Neem bijvoorbeeld het varen met vlotten dat we in 2010 op de Roggesloot hebben gedaan bij de viering van het 175-jarig bestaan van de polder. Dat was prachtig om te doen. Vroeger deed bijna iedereen dat in De Cocksdorp, maar vandaag de dag mag je amper naar het water kijken. Het zou hartstikke leuk zijn als het varen met vlotten daar weer een keer per jaar zou kunnen plaatsvinden. Ik kijk ook wel eens met verbazing naar de ontwikkelingen in bijvoorbeeld Waalenburg. Daar had je mooie weiden en nu zie je er opeens een veld vol met zuring staan. Het kan gelukkig ook goed gaan, Utopia bijvoorbeeld is heel mooi geworden. Belangrijk bij dat soort veranderingen in de natuur is dat er voldoende geld blijft voor onderhoud. Als het budget minder wordt, loop je het risico dat de boel er uiteindelijk minder mooi komt bij te liggen.
Beste herinnering aan Texel?
Ik heb veel herinneringen, maar de beste is niet zomaar te noemen. Een hele goede herinnering heb ik aan de grote reünie die in 2010 op de Jozefschool in Den Burg werd gehouden. Dat was perfect georganiseerd en het was fantastisch om mensen terug te zien met wie je vroeger op school had gezeten. Een goede herinnering heb ik ook aan de reünie van Sarasani die in 2014 werd gehouden.
Waarin onderscheidt Texel zich van de overkant?
De eilandpositie en het zijn van een geïsoleerde gemeenschap van veertienduizend mensen die het met elkaar en deel van het jaar met de toeristen erbij moeten zien te redden. Ik hoop dat het ook altijd een eiland zal blijven. Ik heb wel eens gekscherend geroepen dat, als er een brug komt, ik gráág meehelp met de bouw. Maar dan gaat er wel in elke pijler een staaf dynamiet en die breng ik allemaal tegelijk tot ontploffing vlak voordat de brug wordt geopend.
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Leven en hopelijk ben ik dan ook nog gezond van lijf en leden.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van…' willen zien?
Jan Kersten uit Beuningen. Hij is een halve Texelaar, omdat hij heel vaak op het eiland is. Hij heeft op Facebook ook de groep "De Cocksdorp toen" onder zijn hoede.