Tien over Tesssel: Opvallend stil
Na een paar prachtige zomerdagen, viel het Pinksterweekend wat dat betreft tegen. Bewolking, wind, kou en neerslag voerden de overtoom. Toch deed het zonnetje haar best en was ze af en toe te zien tijdens een stukje blauwe lucht. Op die schaarse momenten was het lekker warm. Met het Pinksterweekend hadden we, wederom, een extra vrije dag om te besteden zoals een ieder dat wilde. Texel was weer lekker druk bezet en er was genoeg te doen en te beleven. Onder andere Broadway, Pinkstermarkt op Landal Sluftervallei, Speciaalbierfestival Biergarten en een Blauwborstenexcursie aan de Mokweg (voor de vogelliefhebbers onder ons). Daarnaast waren er de gebruikelijke Texelse uitjes zoals een bezoek aan Ecomare, varen met De Vriendschap, lammetjes knuffelen op Schapenboerderij Texel en doe-en-beleef op Landgoed De Bonte Belevenis. Volop actie voor jong en oud. Diegenen die geen zin hadden in drukte, gingen lekker fietsen en/of wandelen in Texels mooie natuur. Traditiegetrouw was het afgelopen zaterdagochtend Luilak. Onze bijna jongste bewoners trokken er met fietsen met ratels of oude blikjes op uit om de Texelaars en bezoekers erop te attenderen dat er een nieuwe dag was aangebroken. Althans, dat dacht ik. Toen ik zaterdag rond 6.30 uur uit mezelf wakker werd, was het stil. Opvallend stil. Geen fietsen met ratels en/of blikjes, geen geschreeuw van kinderen door de straat, helemaal niets. De rest van het weekend heb ik er ook niets over gehoord. Behalve een stukje over Luilakvandalisme in 2008 op de site van de Texelse Courant, heb ik er verder ook niets over kunnen vinden in het Texelse nieuws. Zelfs Facebook zweeg erover (in mijn digitale omgeving dan). Is deze traditie dan helemaal uitgestorven? Zou jammer zijn; dit soort kattenkwaad heeft toch wel wat.
Tineke Stiehl