Woelmuis

Boeren

Kennelijk weet boer Lap zeker dat de mensen liever langs nieuwe natuur fietsen dan langs de akkers die boer Langeveld zo mooi vindt. Nou, dat klopt dan ook in mijn geval. Ik ben niet erg onder de indruk van veel bijdragen van boeren aan het Texelse landschap: de kale velden, de vale schuren, de uitdijende rommelerven, de bizarre megamachines en de ingestorte schapenboeten. En dan heb je nog de stank, het gif, het lawaai en het eindeloze geklaag dat boeren verspreiden. Oef, dat moest er even uit, en tja, ik wil toch ook graag eten. Dus nu ter zake. Arnold en Arie, jullie hebben gelijk dat we de toekomst samen moeten maken. Dat betekent dus geven en nemen. Als er een mooi uitkijkpunt op de Prins Hendrikdijk komt, waar je 's avonds met de zon achter naar de ongestoorde vogeltjes kunt kijken, fiets ik daar met plezier binnendijks heen, langs die fleurige velden zonder stuif- en aaltjesproblematiek. Dat mag wat kosten, dan praten we niet meer over die rottige 200 hectare. Maar bedenk wel, natuur- en landschapsbehoud is op Texel minstens zo belangrijk als een gezonde boerenstand.

Woelmuis