Publiek vermaakt zich bij de voorstelling van Mylou Frencken.
Publiek vermaakt zich bij de voorstelling van Mylou Frencken. Foto: Gerard Timmerman

IJzig Broadway voelt als warm bad

''Broadway voelt als een warm bad.'' Cabaretier Sjamke de Voogd, die jaren geleden optrad als Zusjes De Voogd, was terug van weggeweest, nu als soliste op het kleinkunstfestival in Den Hoorn. Ze genoot met volle teugen.

De Voogd viel in voor Mirthe Bron, die kennelijk op het laatste moment had afgezegd. In de intieme huiskamer op Klif bouwde ze haar voorstelling op rond het thema kiezen. Of liever gezegd, de moeite die het haar kost om keuzes te maken. Een dappere exercitie, haar voorstelling was namelijk nog niet af. ''Dit is een try out.'' Dat bleek niets teveel gezegd. Verhaallijn en thema had ze wel bedacht, maar goeie grappen nog niet. Wie er eentje had, mocht hem na afloop voor haar opschrijven. Bepaald geen dijenkletser, wel betrok ze het publiek bij haar keuzestrijd.

Het was één van de vele voorstellingen op de tiende editie van Broadway, vrijdag-, zaterdag- en zondagavond. Met op de 34 podia beginnende kleinkunstenaars tot gevestigde cabaretiers. Niet altijd bekend bij iedereen. Zo kon het gebeuren dat toen Silvester Zwaneveld zaterdagavond voor het publiek ging staan, niemand reageerde. Pas toen hij begon te praten en iedereen bedankte voor het ovationele applaus, gingen de handen op elkaar. De meningen over zijn act waarbij hij wetenswaardigheden uit het heelal koppelde aan alledaagse zaken, waren verdeeld. Arno van der Heijden had er veel werk van gemaakt. Hij had zijn voorstelling zelfs speciaal voor Broadway geschreven, een verhaal bedacht over een heks die in de yurt waar hij speelde had gewoond en was al dagen tevoren met de camera door Den Hoorn gegaan en verwerkte die opnamen in zijn voorstelling.

Het zijn maar een paar voorbeelden, want in de 34 theaters was het drie avonden lang een komen en gaan van artiesten en liefhebbers van kleinkunst. Van huiskamer tot garage en van bollenschuur tot gymzaal, yurt en voormalig schoollokaal waren omgetoverd in theaterzalen. Er was voor elk wat wils, de diversiteit en de kwaliteit tijdens deze alweer tiende editie van het kleinkunstfestival in Den Hoorn was zo mogelijk nog groter dan voorgaande edities. Er was veel volk op de been, tijdens de pauzes tussen de voorstellingen door stroomde de straat vol en werden onder de overspanning op Klif ervaringen uitgewisseld. Met als spelbreker de ijzig koude wind die vrijdagavond opstak en bezoekers en cabaretiers ook zaterdagavond liet kleumen. Alsof het hartje winter was liepen mensen rond in dikke winterjassen en met sjaals om, de glühwein ontbrak er nog maar aan. Maar wel met een warme sfeer, om met De Voogd te spreken. De Blonde Jongens en Tim die aan de Witteweg een hilarische act opvoerden, leken er niet mee te zitten. Slechts gehuld in korte broek denderde het gezelschap door het theater. Herman ie bakje Geitenkwark, nog zo'n bijzondere naam. De vier cabaretiers imponeerden met hun met humor doorspekte vocale act.

Menig kenner en/of liefhebber had gericht de artiesten uitgezocht, anderen lieten zich verrassen door het kaartje dat Cor van Heerwaarden en zijn mede-organisatoren voor hen hadden uitgezocht. Johan Hoogeboom, vrijdag op de planken met Andermans Veren Live, was uitgeroepen tot ''Broadway Tiger 2016''. In de bollenschuur van Arie Lap zong en speelde het muzikale vijftal met liedjes de sterren van de hemel, met onder meer Ramses Shaffy en de muzikale vertolking van een gedicht van Elschot. In eigen schuur klom Lap zelf ook de boerenkar en bracht, op piano begeleid door Hoogeboom, een smartlap van een eeuw geleden over ''Jopie en het garnizoen'' ten gehore.

Mylou Frencken had een platenspeler meegenomen en een goeie gitarist. In haar voorstelling mengde deze diva nostalgie met temperament, Yvonne van Eerenbeemt vermaakte in een schuur een eindje verderop haar publiek als omroepster in een warenhuis. Ook zij wisselde monologen af met liedjes, een variatie die in goede aarde viel. Anne Jan Toonstra wierp zijn Groninger komaf in de strijd, met als hilarische uitsmijter een nummer op piano. Op knappe wijze had hij zang vermengd met de vrouwenstem die we herkenden van de TomTom. De muzikale rit liep volledig uit de hand liep. Maar uiteindelijk toch: ''Bestemming bereikt.''