Arnold Langeveld, voorzitter van LTO-KAVB Texel: ''Als landbouwers moeten we zelf aan het roer, een visie over de toekomst zoals wij die zien.''
Arnold Langeveld, voorzitter van LTO-KAVB Texel: ''Als landbouwers moeten we zelf aan het roer, een visie over de toekomst zoals wij die zien.'' Foto: Gerard Timmerman

'Toekomst van Texel maken we samen'

''Niet nog meer natuur verzinnen, maar inzetten op kwaliteit. Als landbouw werken we daar graag aan mee. Maar we zeggen wel: de grens is de grens, tot hier en niet verder. Want we hebben de grond hard nodig.''

Een duidelijk standpunt van Arnold Langeveld, sinds december voorzitter van LTO-KAVB Texel. De nieuwe landbouwvoorman laat er geen gras over groeien, sinds zijn aantreden werkt zijn sector keihard aan een toekomstvisie, een document dat op vrijdag 10 juni wordt gepresenteerd. ''Te vaak reageren we op anderen, dat moet andersom. Als landbouwers moeten we zelf aan het roer, een visie over de toekomst zoals wij die zien.'' Zonder de inhoud al prijs te geven, mag je er van uitgaan dat het een gedegen stukje werk is. Niet gemaakt vanuit de ''ivoren toren'', maar een toekomstbeeld vanuit de basis, waaraan vertegenwoordigers van alle sectoren hun steentje hebben bijgedragen. Dat zijn er nogal wat, want vrijwel nergens vind je zo'n grote diversiteit in de landbouw als op Texel. Melkveehouders, akkerbouwers, bollentelers, schapenhouders en combinaties daarvan, waarbij menig ondernemer een graantje meepikt van het toerisme. Of er bestaansrecht aan ontleent. Die diversiteit is de charme, de kracht, maar gelijktijdig ook de zwakte van de sector, beseft Langeveld. ''Geen enkele afdeling van de LTO is zo gecompliceerd als op Texel. Want je hebt niet alleen diversiteit binnen de sector, we leven en werken op een eiland. We zitten in een omgeving met veel natuur. En dat brengt bovenop alle regels die er al zijn, extra beperkingen met zich mee. Steeds komt er weer wat nieuws op ons af. Neem de nieuwe bufferzones rond Natura2000-gebieden, ingetekend over landbouwgrond, waarin geen vogels bejaagd of verjaagd mogen worden. Nu weer het verhaal dat er mogelijk compensatiegrond moet komen voor de zandige dijk bij de Prins Hendrikpolder. Wij zijn niet tegen die zandige variant, maar niet ten koste van landbouwgrond. De boeren aan deze kant van de dijk mogen er geen beperkingen van ondervinden.''

Duidelijke stellingname van Langeveld, zoals hij dat onlangs ook verwoordde in een gesprek met provinciebestuurder Tjeerd Talsma, gedeputeerde van onder meer Natuur en Milieu. ''Talsma zei: 'Als provincie zijn wij wel klaar op Texel, wij zijn uitgekocht.' Dat doet ons goed. Ook sprak Talsma zijn begrip uit voor onze zorg over de schaduwranden.'' Wie Langeveld kent, weet dat hij zo'n boodschap overtuigend kan brengen. Nu is het aan de gedeputeerde om woorden in daden om te zetten. Zoals Langeveld ook graag het gesprek aangaat met vertegenwoordigers van Natuur Monumenten, Staatsbosbeheer en het Nationaal Park. ''De contacten zijn goed. Ze weten dat ook wij graag goede en mooie natuur willen. Dat is onderdeel van Texel, net zoals een goede en gezonde landbouw onderdeel is van het eiland. Tien procent van de werkende Texelaar verdient het brood in onze sector. We zorgen voor een mooi en gevarieerd cultuurlandschap. Koeien die hier gewoon buiten lopen, bloeiende bollen, schapen, akkerbouw en noem maar op. Texelaar en gast genieten daarvan. Een heel mooie en zuivere sector. Geen grijze gebieden. We staan continu in de etalage van de samenleving. De deur van iedere stal staat open, daar gebeuren echt geen rare dingen. We hebben geen dubbele agenda en niets te verbergen. Je moest eens weten hoeveel inzet we plegen om duurzamer en schoner te worden, elke dag is een stap vooruit. We zijn druk bezig met beperking van gewasbeschermingsmiddelen, verbetering van het dierenwelzijn, hier geen intensieve veehouderij. Als je ziet hoe basic de Texelse schapenhouderij is. Aan de andere kant speelt de landbouw volop in op nieuwe technologieën. Nergens zoveel melkrobots per bedrijf als op Texel en de precisielandbouw is hier ver ontwikkeld. We zijn een vooruitstrevende sector.''

Besturen is Langeveld niet vreemd. In 1987 kwam hij in het bestuur van de Hollandse Maatschappij van Landbouw, die later fuseerde tot (W)LTO. In 2003 ging hij er een poosje tussenuit, maar was bijvoorbeeld wel betrokken bij de landbouwvisie van 2005, de oprichting van de PR-commissie van de landbouw en Agrarische Jongeren Texel. ''Jonge ondernemers zijn onze toekomst. Gelukkig staan er veel opvolgers klaar. Ze zijn goed georganiseerd en hebben respect en begrip voor elkaar, of ze nu grote of kleine bedrijven hebben, akkerbouwer, veehouder of bollenboer zijn. Ze gaan voor elkaar. Dat geeft vertrouwen voor de toekomst, daar doen we het voor.''

Langeveld spreekt met passie. ''Mijn hart klopt voor de landbouw. Daarom heb ik ook ja gezegd, toen ze me vroegen om voorzitter van LTO te worden. Ik voel me enorm betrokken bij de sector. Ik sta voor de landbouw en wil me daarvoor inzetten. Er komt veel op onze sector af waar we de schouders onder moeten zetten. Neem de stuifproblematiek en het verbod om bovengronds drijfmest uit te rijden. We hebben het toch voor elkaar gekregen dat Texel, met nog een stukje veenkoloniën, een uitzonderingspositie inneemt. Als LTO zijn we ook bezig met de aaltjesproblematiek in de pootaardappelenteelt. Dat aaltje zelf is niet zo bedreigend, wel de wet- en regelgeving er omheen. We proberen naar een werkbare situatie te komen en dat lijkt te gaan lukken.''

De grens is de grens, tot hier en niet verder

Enthousiasme over de landbouw, passie en ambitie, maar ook zorgen. Van de 195 landbouwbedrijven, is slechts de helft lid. ''We hebben de laatste jaren teveel leden verloren. Dat doet mij zeer. Ik denk dat Waalenburg ons veel leden heeft gekost'', doelt hij op het compromis dat hierover is gesloten. ''De toekomst zal leren of dit werkelijk een goed besluit is geweest. Het zal onder meer afhangen of de andere partij zich aan de afspraken houdt. Natuurlijk win je als belangenorganisatie niet alles. Maar we behartigen de belangen van de hele agrarische sector. Landbouwgrond is in het verleden te vaak ingezet als wisselgeld. Dat moet afgelopen zijn.'' Tot besluit: ''Als iedereen LTO loslaat, zijn we kansloos. Als individu ben je machteloos. Belangen behartigen doe je met z'n allen. De toekomst van Texel maken we samen. Hoe beter je georganiseerd bent, hoe meer je hebt in te brengen. Hoe groter de steun van de sector, des te harder we er tegenaan kunnen. Ik wil met iedereen in gesprek, we staan en gaan voor de landbouw en een mooi eiland. Ik hoop echt dat niet-leden zich weer aansluiten bij de LTO.''

Gerard Timmerman