Wat ik zeggen wou

Autodrukte



Geachte redactie,

Interessant artikeltje op p.2. Maar hoe kan iemand over de auto-overlast op het eiland schrijven zonder met één woord te reppen van de recente opheffing van twee lijnbussen die in het seizoen duizenden reizigers vervoerden? Het is alsof de kroonprinses van de democratie, de publieke memorie, dagelijks iets van haar waardigheid moet inleveren. Vandaar dat ik het maar weer eens doe. Het openbaar vervoer uit de vergetelheid rukken. Op een toon die past bij de feestelijkheden van deze week. Das versteht sich.

Vriendelijke groet,
Tsipora Pereira

Steeds meer auto's op het eiland. Velen zien het met bezorgdheid aan. Het is namelijk onverenigbaar met Texels kernwaarde nummer 1: rust, ruimte en natuur. En daar komen ze voor, de toeristen die Texelaars in staat stellen op Texel te leven. Niet voor de kroegen in De Koog. Al vind ik die zelf nóg zo leuk en zit ik er graag tot sluitingstijd. Want niemand dacht toch dat 't de agrarische sector was of de visserij of het NIOZ die Texel bewoonbaar hielden? Vergeleken met het toerisme is dat allemaal folklore. Zonder toerisme geen inkomsten, geen werkgelegenheid, geen gezinnen. Zonder gezinnen, geen voorzieningen. Het draait hier echt om de natuur. Om die leuke velduil, een zeldzame stern en onze brede stranden. In één woord: om rust.
Maar om nu te zeggen dat de politiek er niet alles aan doet om minder auto's op het eiland te krijgen, dat vind ik unfair. Niets is minder waar. Iedereen kent toch de Texelhopper?
Het blauwe busje dat ons op bestelling vervoert, is in het leven geroepen om de auto van het eiland te weren. Daar was een wethouder zo zeker van dat een gedeputeerde het ging geloven. In de raadszaal aan de Emmalaan heb ik het in volle ernst horen beweren. Er was zelfs een raadslid van de PvdA dat haar autootje ("misschien") ging wegdoen als het belbusje kwam. Dat scheelt toch al één hele auto?
Met die gedachte is de Texelhopper gelanceerd. En neemt u van mij maar aan dat het werkt. Telkens als ik een ritje met het blauwe busje maak, dan wemelt het van de Texelaars-met-auto, raadsleden voorop, die het ding alwéér in de garage hebben laten staan. En van de wethouders die het goede voorbeeld geven. En van de burgemeesters die weliswaar het probleem niet kenden maar toch dachten dat vervoer-op-maat de oplossing was. Kortom van al die hele en halve officials die de Texelhopper hebben gepropageerd als concurrent voor eigen rijblik.
Ik wil maar zeggen: de Emmalaan kijkt verder dan de Tostilaan.

Tsipora Pereira
De Cocksdorp