Directrice Verpleeghuis die het beste voor de bewoners wilde
''Wat je investeert in mensen krijg je dubbel en dwars terug.'' Levenswijsheid van Wil de Vries-Panthus, jarenlang directrice van het Verpleeghuis en De Gollards. Ze deed dat met hart en ziel en toen ze uiteindelijk zelf in het Verpleeghuis belandde, was de cirkel rond. Geboren in Hoek van Holland, opgegroeid op verschillende plekken in Nederland volgde ze een opleiding tot B- en daarna algemeen verpleegkundige. Ze maakte carrière als leidinggevende en werd avond- en zaalhoofd in verpleeghuis Amstelhof en later huismeester van Corvershof. Haar man overleed in 1970, maar alleen wist ze het moederschap met haar werk te combineren. ''Ik kon altijd bij haar terecht'', vertelt dochter Dorine. In 1974 solliciteerde ze op de functie van directrice van bejaardentehuis Irene, waar twee jaar later het Verpleeghuis werd gerealiseerd. Ze ontpopte zich tot een duizendpoot, met een grote betrokkenheid bij de bewoners en de medewerkers. Als er iemand overleed, dan stond ze er op dat ze werd gebeld om steun te verlenen aan de verplegers en de nabestaanden. Met kerst at ze samen met de bewoners, ze zocht zelfs persoonlijk de kerstboom uit. Privacy van de bewoners stond hoog in het vaandel en ze maakte zich er sterk voor dat ouderen die hulpbehoevend waren geworden op Texel konden worden verzorgd en niet verkommerden aan de overkant. Haar menselijke kant manifesteerde zich ook in haar benoeming tot directeur Bewoners van De Gollards. Hoogtepunt was het bezoek van toenmalig koningin Beatrix aan De Gollards. Na haar pensionering in 1989 bleef zich zich inzetten voor de oudere en hulpbehoevende Texelaars, onder meer als voorzitter van de ANBO. Menigeen die vragen had stond ze met raad en daad ter zijde. Van haar investeringen in de zorg had ze later zelf profijt, toen ze werd opgenomen in de Gollards en later het Verpleeghuis. Dorine: ''Van de zaadjes die ze zelf had gezaaid, plukte ze nu de vruchten.'' Wil de Vries-Panthus overleed op 14 januari. Ze werd 84 jaar.