Wat ik zeggen wou: Camping Kogerstrand
In de krant stond een artikel over de werkzaamheden op camping Kogerstrand. Texel Campings sprak over "wilde verhalen" over de camping, die in De Koog de ronde deden, over "van alles dat niet in de haak zou zijn". Volgens Texel Campings viel het reuze mee, het zou allemaal prachtig worden, en er was alleen een kleinigheidje, een gemeentelijke vergunning over het hoofd gezien.
Nu ben ik zelf op Kogerstrand geweest, toen het werk in volle gang was. Allerwege was gegraven, tentplaatsen waren sterk vergroot en vlak geschoven, en het vrijkomende zand was niet afgevoerd, maar in hoge wallen er omheen gezet. Om verstuiving tegen te gaan zijn die plekken en de aangrenzende, door het graafwerk aangesneden, duinen van onder tot boven volledig onder het hooi gelegd. Van de oorspronkelijke duinvegetatie is daar dus géén vierkante centimeter meer over. Plaatselijk heeft het terrein inmiddels meer weg van een plek waar zojuist een loopgravenoorlog heeft gewoed, dan van een camping. Verder zijn er tal van nieuwe wegen en paden aangelegd, zowel onverharde stropaden als verharde wegen, bedekt met schelpen en afgezet met graskeien langs de bermen. Om die wegen te realiseren zijn duinen afgegraven en zelfs hele duinruggen compleet doorsneden, met name in het zuidelijkste deel van de camping.
Het terrein van Kogerstrand is eigendom van SBB, het ligt in waterkerende duinen en het maakt deel uit van het Aardkundig Monument 'Westelijke kuststrook van Texel'. Texel Campings moet voor graaf- en egaliseerwerkzaamheden een ontheffing aanvragen bij de provincie. Er is een ontheffing nodig voor het graven tot 1 meter diepte, en een andere voor graafwerk dieper dan 1 meter. (Want op legio plaatsen is er dieper dan 1 meter zand ontgraven.) De laatste ontheffing wordt zelden verleend, en alleen als er "een zwaarwegend maatschappelijk belang" op het spel staat. Dan moeten we denken aan zaken als kustverdediging, waterwinning etc. Daarvan is hier geen sprake; het gaat hier alleen om de portemonnee van de camping. Omdat je niet zomaar mag graven in zeewerende duinen, is ook toestemming, van het hoogheemraadschap, nodig. Dan is er de gemeente, waarbij overigens niet alleen voor de camperplaatsen, maar ook voor de aanleg van nieuwe wegen een vergunning had moeten worden aangevraagd. En ten slotte is er toestemming van eigenaar SBB nodig. Heeft Texel Campings al die zaken met deze instanties geregeld? Ik geloof er helemaal niets van. Ik kan me niet voorstellen dat de Provincie het Aardkundig Monument zó op de schop zou laten nemen. En SBB, als beschermer van natuur- en landschapswaarden, kan hier evenmin toestemming voor gegeven hebben. Of beide instanties moeten wel héél ver van hun uitgangspunten en opdracht zijn afgedwaald.
Kogerstrand is een uniek gelegen camping. Maar er zit ook een keerzijde aan de medaille. Als exploitant heb je ook te maken met een aantal beperkingen. Op de website van de camping staat: "De camping ligt op terrein van Staatsbosbeheer. Dit betekent dat er sterk rekening wordt gehouden met de natuur." Dat is dus een loze kreet. Het aanzien van deze duinen en het karakter van de camping zijn aangetast. Het is te hopen dat de betrokken instanties het er niet bij laten zitten. Anders geldt ook hier weer: de brutalen hebben de halve wereld en kunnen ongestraft hun gang gaan.
Kees Bruin, Den Hoorn.