Het pad van De Muy loopt over de hoogste duintop na jarenlange opstuiving als gevolg van het ontbreken van onderhoud.
Het pad van De Muy loopt over de hoogste duintop na jarenlange opstuiving als gevolg van het ontbreken van onderhoud. Foto: Kees Minnes

"Maak kwaliteitsslag met duinovergangen"

Jarenlang nauwelijks iets doen aan onderhoud is niet doelmatig. Dat stelt Kees Minnes uit De Koog in onderstaande ingezonden brief over de onverharde duinovergangen op Texel waarover hij zich ernstig zorgen maakt.

Het hoogheemraadschap stelt in de Texelse Courant van 18 maart dat het beheer van de onverharde paden sober en doelmatig is. Sober klopt, maar door jarenlang nauwelijks iets te doen aan onderhoud is er geen sprake van doelmatigheid, niet anders dan dat het hun geen geld kostte. Niet alleen slecht ter been zijnde mensen hebben moeite met de klim, maar ook de vitaleren onder ons zien er tegenop. De paden voeren met recht vaak over de hoogste duintoppen. Dit komt omdat na de overdacht door RWS aan HHNK in 2005 aan de paden geen onderhoud is gepleegd. Ze hebben de boel de boel gelaten. De overgedragen onderhoudstaak heeft men niet uitgevoerd, omdat het geen prioriteit was in hun beleid. Men meldt verder dat voor hen de paden begaanbaar moeten zijn. Je kunt je daarbij afvragen voor wie dit nog geldt en wat onder begaanbaar wordt verstaan. Behoorlijk arrogant en publieksonvriendelijk is m.i. de zienswijze dat minder goed ter been zijnde mensen deze paden dan maar niet moeten nemen en moeten kiezen voor de verharde strandslagen. Het is duidelijk dat zoiets geldt voor mensen met een forse beperking, maar niet voor de wandelwagen- of bolderkartrekker en de gemiddelde senior die misschien wat strammer is, maar graag nog zijn eigen wandelroute bepaalt. Het hoogheemraadschap stelt verder dat afvlakken van hoge paden veel geld kost. Het is me duidelijk dat hier eenmalig een relatief fors bedrag mee is gemoeid, maar vergeet niet dat er al zeker elf jaar nauwelijks iets aan onderhoud is uitgegeven. Na deze eenmalige investering zullen de kosten van het reguliere onderhoud, zoals het bijhouden van de paden met hooi of stro meevallen. Wanneer het hoogheemraadschap vindt dat onderhoud van deze paden hun taak niet is, dan moeten ze overwegen om deze taak snel over te hevelen naar de gemeente. Dat is eenduidig. Alle paden onder één instantie. Vraagtekens zet ik bij de opmerking dat er na 15 maart voor onderhoud eerst onderzoek gedaan moet worden naar eventueel aanwezige vogels. Als dit een gegeven is, begin dan vroegtijdig met het grootschalige onderhoud aan de paden en zorg dat op 15 maart de boel op orde is! Het kleine werk kan daarna jaarrond gebeuren. Ondanks dat de onverharde paden niet in beheer zijn bij de gemeente vind ik wel dat de ze "moreel'" medeverantwoordelijk is voor de ontstane situatie. Dit geldt eigenlijk ook voor camping Kogerstrand in relatie tot het belang van hun eigen gasten. De meeste onverharde paden zijn nu een aanfluiting voor Texel, zeker in vergelijking met bijvoorbeeld de gemeente Veere die het grootste deel van de duinovergangen op Walcheren beheert. Uit eigen ervaring weet ik dat er daar nergens door mul zand geklauterd hoeft te worden. Men vindt daar dat de zaak er "strak" bij moet liggen. Wil je als gemeente hoger op de toeristenladder klimmen dan moet je deze zaak serieuzer benaderen. Als laatste vind ik dat de gemeente pro-actiever mag zijn door na een periode van veel wind het zand sneller te verwijderen. Dat duurt nu vaak een flink aantal weken. Men zou zich er van bewust moeten zijn dat de seizoensverbreding hogere eisen stelt aan onderhoud dan vroeger. De bereikbaarheid van het strand is ook belangrijk bij calamiteiten. Al met al is het tijd voor een kwaliteitsslag.