Vier onverharde duinovergangen: linksboven bij De Muy, rechtsboven paal 20,5, linksonder paal 9-12 en rechtsonder paal 9.
Vier onverharde duinovergangen: linksboven bij De Muy, rechtsboven paal 20,5, linksonder paal 9-12 en rechtsonder paal 9. Foto: Kees Minnes

Zorg over onderhoud onverhard duinpad

Het Texelse strand is slecht bereikbaar geworden via de onverharde duinovergangen. Volgens Cees Minnes uit De Koog moet er wat gebeuren om het achterstallig onderhoud weg te werken en de overgangen weer goed toegankelijk te maken.

Minnes, oud-medewerker van Rijkswaterstaat, heeft bij het hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier, Staatsbosbeheer, Rijkswaterstaat, de gemeente en Texelcampings aan de bel getrokken om de situatie onder de aandacht te brengen. Met name voor ouderen en gezinnen met een wandelwagen is het een lastige opgave geworden om via onverharde duinovergangen op het strand te komen. Die verslechtering staat volgens Minnes niet in verhouding tot de toegenomen seizoensverbreding, het belang van het strand voor het toerisme en alle ideeën die er zijn om de mobiliteit op het eiland te verbeteren. "Er wordt wel gesproken over uitbreiding van het fietspadennetwerk, maar de bereikbaarheid van het strand wordt vergeten."

In een brief aan de instanties wordt verwezen naar 2005 toen Rijkswaterstaat stopte met de dienstkring Texel, waarna de taken voor het onderhoud aan de kust werden verdeeld onder het hoogheemraadschap, de gemeente en Staatsbosbeheer. Het werd er niet duidelijker op wie waarvoor verantwoordelijk was, waarna het onderhoud aan de onverharde paden afnam. Minnes: "Vroeger werd een duinpad van de binnenkant van het buitenduin tot op het strand in het hooi of stro gelegd. Dit voorkwam het uitstuiven van een pad. Ook werd helm geplant en rietschermen geplaatst. Doordat dit nu niet meer gebeurt, stuiven de paden door de overheersende westenwinden aan de strandkant uit en blijft het zand achter de duintop in de luwte liggen. Het duin wordt daardoor steeds hoger met als gevolg dat de paden over de hoogste toppen heen lopen in plaats van tussen de duintoppen door. Daardoor zijn ze onbegaanbaar geworden. Dat is een proces van vele jaren." Als gevolg van de verschuivingen gaan ook palen en draden (al dan niet met bebording) onder het zand of komen palen juist los in de lucht te hangen.

In de brief worden achttien onverharde overgangen genoemd, waaronder het pad naar de Hors vanaf de Horsmeertjes, het 'Bonnepad' aan de zuidwestkant bij het parkeerterrein van paal 9, het pad naar paal 17,5, de paden vanaf camping Kogerstrand en het pad achter de Sluftervallei ter hoogte van paal 29. Met de bereikbaarheid van het strand via de verharde strandslagen zit het over het algemeen wel goed. Als oplossing wordt voorgesteld een inhaalslag in het achterstallig onderhoud te maken en daarna een budget voor structureel onderhoud beschikbaar te stellen. "Zoals het nu is, is het slechte reclame voor Texel." Volgens Minnes zou het ook geen kwaad kunnen als de verantwoordelijkheden tussen de instanties in een protocol worden vastgelegd.

Er is inmiddels overleg geweest tussen betrokkenen om de verantwoordelijkheden weer helder in beeld te hebben. Het beheer en het onderhoud van de onverharde duinovergangen is in handen van Hollands Noorderkwartier. De gemeente beheert de verharde strandslagen en op Kogerstrand worden de paden deels door Texelcampings beheerd. De ondergrond is eigendom van Staatsbosbeheer en de bebording langs de paden is weer een verantwoordelijkheid van de provincie.