Achter de schermen
Richting gevende kaders stellen die vervolgens moeten worden bekrachtigd tot een concept-bestuursopdracht, die daarna een formele status krijgt.
Bij het horen van deze ambtelijke volzin zat ik meteen aan mijn stoel gekluisterd, tijdens de beeldvormende thema-bijeenkomst over de nieuwe sporthal woensdag in het gemeentehuis. Ik liet het op me inwerken en concludeerde dat ze dit er ongeveer mee bedoelen: de raad bepaalt de grenzen waarbinnen de sporthal moet worden gerealiseerd. Zoals de grootte, wat het (ongeveer) mag kosten, het gebruik en het beheer. Dat is de ruimte die het college heeft voor het maken van een plan voor de nieuwe sporthal. Dit moet dan officieel worden gemaakt met een raadsbesluit. Op zo'n avond worden heel wat kaders gesteld, zelfs herbevestigd. Er werd gesproken over een functioneel programma van eisen, er werden voorstellen getoetst, uitgangspunten besproken en de klankbordgroep kwam nog even ter sprake. Wat te denken van deze stelling, onder het kopje ''Rolvervaging: De raad bepaalt uitgangspunten en kaders (wat); college voert uit (hoe); voorstellen toetsen aan kaders en uitgangspunten. Resultaat consultatie commissie'', en ga zo maar door.
Het houdt wat met het taalgebruik dat onze vertegenwoordigers in de raad krijgen voorgeschoteld. Wellicht daarom informeerde Jur Schuiringa voor de zekerheid: ''Voor alle duidelijkheid, we beslissen nu nog niets toch?'' Astrid van de Wetering, die deze bijzondere commissieavond voorzat, slaakte een zucht: ''Dit wordt een moeilijke avond.''
Uiteindelijk viel het wel mee, toen de stellingen over de sporthal eenmaal over het scherm rolden, er tekst en uitleg werd gegeven en duidelijk werd wat er precies wel en niet werd bedoeld, ontstond er discussie en kwamen de meeste commissieleden vrij vlot tot een keuze. Over aan welke voorwaarden zij vinden dat de sporthal moet voldoen, waar die moet komen (aan de Emmalaan of aan de Slingerweg), voor wie die bedoeld is (scholieren en Texelse sporters, niet als accommodatie ter versterking van Sporteiland Texel), dat de grootte moet worden afgestemd op het toekomstig aantal scholieren en sporters en dat beheer en exploitatie niet persé naar een commerciële partij hoeven, al kwam er over de laatste geen volledige duidelijkheid. Of dat nu al nodig is, vraag ik me af, voorlopig staat de hal er nog niet.
Voor een pleidooi van Texel 2010 om Ons Genoegen voor evenementen te behouden, was geen steun. Dat wierp de vraag op, als straks ook de Koninghal er niet meer is, waar TESO dan de aandeelhoudersvergadering moet houden? Wethouder Huisman beloofde te onderzoeken hoe in de toekomst om te gaan met evenementen die niet-sportgebonden zijn.
Gerard Timmerman