Tien over Tessel
Ode aan de Texelaar
Een boer tussen zijn schapen blijf ik een mooi gezicht vinden. Het beeld zorgt altijd weer voor een glimlach op mijn gezicht. De band tussen een boer en zijn schapen en/of koeien en/of andere boerderijdieren, zal anders zijn dan de band tussen mens en huisdier. Maar de liefde voor het dier zal niet veel verschillen. Er zijn op Texel aardig wat schapenboeren. Moet ook wel, het Texelse schaap is het bekendste symbool van ons eiland. Het zijn de vaste bewoners en worden, net als de inwoners, 'Texelaars' genoemd. Overal kom je ze tegen: in de duinen, in de polders en gewoon, op het land. Lekker grazend in de wei of doezelend in het zonnetje tegen een tuunwoal aan. Niets lijkt ze te deren; sneeuw en regen blijft op hun vacht liggen en dat schudden ze zo van zich af. Lammetjes maken gekke sprongen en spelen met elkaar. Wanneer ik langs fiets, kijken ze me soms grazend en 'schaapachtig' aan. Een prachtgezicht! Ik heb begrepen dat ze zich dan afvragen of er gevaar is of dat ze verder kunnen blijven grazen. Mochten ze het niet helemaal vertrouwen, dan zoeken ze de veiligheid van de kudde op; waarna ze al snel weer hun eigen weg in het land vervolgen.
Het Texelse schaap levert niet alleen wol en (lams)vlees op, ook het wolvet uit de vacht van het schaap is een bekend handelsmerk. Wolvet lijkt veel op de talg in onze huid waardoor het goed mengt met het vocht uit onze zweetkliertjes. Het is de basis voor de schapenwolcrèmes die onze huid verzacht, beschermt en geneest. In het boekje 'Handleiding voor schapenkijken op Texel' is de tekst geschreven door mijn werkgeefster Renske. Ze leert me veel over Texels bekendste symbool. Eerlijkheid gebiedt mij u te vertellen dat ik voor deze column heb gespiekt in dit boekje. Misschien is uw nieuwsgierigheid gewekt en wandelt u op een prachtige zonnige dag een leuk rondje 'schapenkijken' met het boekje in de hand.
De vierpotige Texelaar is met zijn gezellige dot wol misschien wel een groot huisdier van ons allemaal. Het straalt uit wat iedereen op Texel voelt: rust en ruimte. De lammetjes zorgen voor een beetje reuring in de wei. Terwijl de moeders rustig doorgrazen, verkennen zij elke hoek van het land. Hun geblaat hoor ik al van verre. Hun vrolijke gedartel maakt de glimlach om mijn mond nog groter. Het bezorgt me de kriebels; de voorjaarskriebels. Heerlijk! En volgens mij lopen ook de boeren met een smile op hun gezicht. Een glimlach die getuigt van de liefde van een boer voor zijn schapen…
Tineke Stiehl – Timmer
''Samen Varen''
In het artikel over ''Samen Varen'', de vakantiereis voor vrouwen met borstkanker, is niet de juiste naam voor het schip vermeld. Dit moet zijn Prins Willem-Alexander. Meer informatie over de reis en sponsoring op www.samen-varen. nl.