Texelse Ineke woont sinds 1974 in Australië
De oproep van Ad van Kempen over de Texelse Ineke op wie hij tijdens een kampeervakantie in 1969 verliefd was geworden, was niet aan dovemansoren gericht. Veel lezers reageerden, allemaal noemden ze dezelfde naam: Ineke Reijerse. Ze woont al lang niet meer op Texel, maar emigreerde in 1974 naar Australië en woont in Melbourne.
Voor wie het artikel gemist heeft. Ad van Kempen en de Ineke werden in 1969 verliefd. Zij (toen 19) verloor haar gouden medaillon. Hij (toen 25) had het gevonden, maar hield het voor zichzelf. Ze verloren elkaar uit het oog, maar hij hield er een vervelend gevoel aan over. Om een en ander recht te zetten, zocht hij via deze krant contact.
Ze blijkt ver weg te wonen, maar zoals zo vaak is de wereld ook klein. Al toen ik hem vorige week interviewde, bleek hij zonder het te weten een goede kennis op Texel te hebben: Theun de Winter, naast wie hij ooit in het ziekenhuis had gelegen. De dichter/schrijver kende hij ook van het roemruchte Amsterdamse café De Pels, waar beiden stamgast waren. Laat het nu precies dát café zijn geweest waar ik eens ben geweest met mijn Amsterdamse zwager Volkert, die daar ook tot de vaste clientèle behoort. En inderdaad, Ad kent mijn zwager wel. Het moet vast lang geleden zijn, want andersom blijkt de naam van de acteur weinig herkenning op te roepen.
Ik mailde de foto van Ineke naar mijn zus Ans. Zij zijn ongeveer van dezelfde leeftijd, wellicht kende zij haar wel. Het antwoord kwam per omgaande. ''Het is Ineke Reijerse. Met haar heb ik nog op de Mulo gezeten. Volgens mij is ze naar Australië geëmigreerd.'' Ze mailde nog de naam van een andere klasgenote, die nog veel contact met haar heeft. Dat bleek al niet meer nodig. De krant was nog niet verschenen toen Geertje Schrama-Zuidewind werd gebeld door Jan Dogger. ''Is dat niet Ineke Reijerse in de krant?'' Zodra Geertje de krant had gezien, belde ze me direct. ''Ik heb haar van de week nog gemaild, ik zal haar een berichtje sturen.'' Er kwamen meer reacties, van oud-klasgenoten of Texelaars die haar hadden herkend. Onder wie Bas Huisman, die haar nog kent van héél vroeger. ''Ze woonde aan de Reijer Keijserstraat. In de tijd dat de oma van Ineke Reijerse haar gouden medaillon nog gewoon om had, zat Ineke op de kleuterschool aan de Burgwal, het Glazen paleis. Daar werd in 1956 de eerste schoolmelk uitgedeeld. Van die gebeurtenis is een foto, waar ook Ineke op staat Ik ben nog tijden bezig geweest om de originele foto te vinden en uiteindelijk gevonden bij Gemma Duin-Boekel.'' Gelein Jansen kwam met informatie over haar ouders. Haar moeder, mevrouw Witte, is inmiddels 92 en woont op de Verlaet. Hij had Ineke nog gesproken toen ze een keer op Texel was, op bezoek bij haar moeder.
Zondag kwam er een mail uit Australië, van Ineke Reijerse. ''Ik kreeg het krantenbericht doorgestuurd via Texelse vrienden. Ik woon al sinds 1974 in Australië. Ik ging in mijn eentje naartoe en wilde daar twee jaar blijven. Toen heb ik daar iemand ontmoet. Daarna is er nog veel gebeurd. Ik heb twee dochters en een vriend. Ik kan me Ad van Kempen nog goed herinneren en zou graag contact opnemen. Het medaillon weer terug te krijgen zou geweldig zijn. Mijn moeder woont nog in Den Burg en het plan is om in mei voor haar verjaardag in Nederland te zijn.'' Inmiddels hebben ze elkaar via de telefoon gesproken. ''Een lang en prettig gesprek'', meldt hij. In mei zal het op Texel tot een weerzien komen.
Gerard Timmerman