@Txl
Volwassenheid
Vandaag, eigenlijk afgelopen dinsdag, heb ik dan eindelijk de volwassen leeftijd bereikt. Maar liefst 21 lentes. Officieel verantwoordelijk voor mijn eigen leven. Als ik de cijfers omdraai ben ik 12. En toen ik 12 was zat ik in groep 8. De basisschool was altijd mijn thuis, en had ik het zeker in de laatste jaren op de basisschool onwijs naar mijn zin. Van groep 8 naar de middelbare school was wel onwijs spannend. Ik moest echt wennen. En uiteindelijk kan ik daar ook weer uit concluderen dat ik de laatste jaren van de middelbare school het leukst vond.
Ik ben nog niet heel oud, maar toch kan ik al best wel terugkijken op een hoop ontwikkelingen en levensfases. Van het echt kind zijn, naar puber en uiteindelijk naar volwassen. Wat ik de leukste fase vond tot nu toe? Kind zijn. Honderd procent. Dat je nog kan genieten van kleine dingen. Dat je je kunt verheugen op met de boot gaan naar de overkant om wat leuks doen (kan ik nog steeds hoor). Dat je geen mobiel hebt. Oké, dat klinkt ietwat tegenstrijdig, want ik kan tegenwoordig niet meer zonder. Maar toch, het was toch heerlijk als kind om daar niet over na te moeten denken? Om vriendinnetjes te bellen met de ''vaste'' telefoon. Fantastische tijden.
En dan ga je als kind over naar puber en dan de eerste keer dat je mascara op doet. Dat je je meteen extreem opgemaakt voelt. En dat je dan vervolgens in al die jaren daarna je make-up collectie zodanig uitbreidt dat er bijna niets meer echt is. Mijn vader noemt het terecht ook wel verven. Je zit toch je hele gezicht onder te smeren met van alles. Tsja, en dan nu officieel volwassen. Gek idee, maar eigenlijk verandert er ook niet zoveel. Het leven gaat voor mij verder waar ik was, maar ik ben weer een jaartje ouder. Toch wel fijn hoor om weer een jaar ouder te zijn. Weer een jaar erbij met liefde, geluk, verdriet, angst, boosheid, maar vooral eigenlijk heel veel liefde. Op naar weer een volgend jaar vol met geluk en liefde. Voordat ik het weet ben ik 30…
Emily Westdorp