Zoek het kind in jezelf
Zoek je het kind in jezelf, blijkt het buiten te spelen. Ik ben aangestoken door het prachtige vriesweer. Vanmorgen vroeg de ruiten van de wagen bevroren. Maar dat geeft niets, het regentijdperk was ik zo zat. Laarzen aan als ik weer thuiskom, in de tuin een hoop afval, ik begin oude dingen weg te knippen, heerlijk, dat ruimt op. Ik steek het olievat aan en al gauw staan de vlammen hoog. Ruugte verbranden het mooiste wat er is. Een paar uur later, stinkend naar een meierblis en onder de prut van de groentetuin, zit ik voldaan aan een bakkie .Ik moet denken aan de tijd dat de jeugd klein was. Hoe vaak kwamen ze niet onder de modder thuis en hoe vaak zei ik niet: "liever was draaien, dan met de neus voor de tv. Hutten bouwen, met de skelter crossen; heerlijk daar ben je kind voor. Was het maar overal zo. In steden en andere delen van de wereld zijn ze het kind van de rekening. Aan de ene kant het intreden van het digitale tijdperk; het mobieltje, alles wat aangeboden wordt op de tv, Facebook, en aan de andere kant gebrek aan natuur, veldjes, speelruimte. Het tegenovergestelde: trauma's in oorlogsgebieden, meisjes door bruut geweld uit een Boko Haram-gebeuren verstoten, afschuwelijk. Gisteren werd er een petitie aangeboden aan Pia Dijkstra, voorzitter Kamercommissie, "Kies voor onze kinderen en geef Dullaert een tweede kans."De kinderombudsman is geliefd bij iedereen, maar niet bij zijn baas. 40.557 handtekeningen, dat is veel. De man deed geweldig werk, startte Kidsrights in ontwikkelingslanden, heeft heel veel opgebouwd en is ook in Nederland een netwerker voor de jeugd. Soms gaat het zomaar mis, een combinatie van factoren, en een goed gegeven dreigt "zomaar" van de werkvloer te verdwijnen. We zien het op ons eiland in het klein, de gymleraar wordt in de media neergezet en bij voorbaat bijna veroordeeld voor een ernstig delict. De man in kwestie, deed zijn vak met verve en ziet zijn school in beeld verschijnen op tv. Natuurlijk zijn we geschokt en op onze hoede als er kindermisbruik in het spel is en zeker als het je eigen kind betreft, geloof ik dat emoties op kunnen laaien. Maar de beschadigingen en problemen die nu zijn aangericht hadden beter in andere banen kunnen worden geleid. Ik hoop dat er voor beide partijen een herkansing komt. Want wat is er mooier dan het spel voor de kinderen weer hervatten, en met elkaar plezier maken in de sport. Op de velden, in de gymzaal, het zwembad. Ik bedenk de stooklucht en het zweet van me af te spoelen en duik in het zwemwater van Calluna.Ik schrik, onder me door flipperen jongens met een duikfles, ik kijk eens goed, en zie er nog meer. Ze krijgen zo blijkt later les in het duiken. Het zijn leerlingen van de OSG, leden van de duikclub geven ze les. Wauw, wat een voorrecht, en een moment verlang ik om weer terug te zijn naar die tijd. Kind zijn, je jong voelen en genieten, ontplooien, zwemmen. Buiten spelen voor iedereen!
Jozien