@TXL
Hoogtepunt
Afgelopen weekend was ik in Groningen om te kijken naar het nieuwe huis van een vriendin. Het 'huis' had twee kamers, wat voor mijn begrip al heel wat is voor een student. Dat zouden we dus even moeten gaan vieren. We besloten ouderwets te gaan stappen. Niks dure clubs of grote feesten, nee, gewoon een beetje lallen op top 40-muziek in een feesttent met wat bier in je hand. We waren per slot van rekening in dé studentenstad van het noorden. Daar stonden we dan, te hupsen op slechte muziek en ik voelde me weer even helemaal 'Wijsneus'. Binnen de kortste keren stond Frank voor me. Frank was een jongen van 27 met ongeveer dezelfde lengte als ik, hij had wild en woest haar en zwoele ogen. Hij stelde zich aan me voor. Ik vertelde hem daarna plagerig dat hij dezelfde naam heeft als mijn vader. Frank was daar niet zo van gediend. Hij wilde liever niet geassocieerd worden met mijn vader, vertelde hij. Hij vroeg me wat mijn passie was. Ik vertelde hem over muziek, waarna hij mij vertelde over zijn passie voor vliegtuigen. Hij was piloot, in opleiding. Frank, vast gewend om alle meisjes om zijn vingers te winden, was een gladjakker. Met een beetje drank in mijn lichaam en het feit dat ik niks met gladjakkers heb vroeg ik hem: "Ben je soms ook autist? Omdat je zo van vliegtuigen houdt?" Frank gaf geen krimp, bleef me zwoel aankijken en zei, "onwijs", op een sarcastische toon. "Jij?", vroeg hij me daarna. "Oh nee", vertel ik hem, "ik niet hoor. Ik ben alleen dyslectisch", verzon ik. Direct daarna zegt Frank doodleuk dat hij nog nooit met een dyslect naar bed was geweest. Ik had eigenlijk vanaf het begin al geen interesse in gladjakker Frank, maar na deze zin was ik helemaal klaar met hem. Ook al is hij piloot (in opleiding), hij zal mij niet naar een hoogtepunt brengen. Ik zeg hem geen gedag, draai mijn rug naar hem toe en sta weer tegenover mijn vriendin. Ik sta nog even ongemakkelijk te hupsen op 'I got a feeling', maar eigenlijk was ik allang klaar met de feesttent op dat moment. Dan voortaan toch maar wat meer centen uitgeven voor de dure club.
Katja Schraag