Tien over Tessel
Texel legende
Vorige week was ik met mijn moeder en neefje van vier in het bos. We liepen het Sommeltjespad. Mijn neefje had het voorgesteld en wist ons haarfijn te vertellen wat er waar te zien was en hoe we moesten lopen. Aan het begin van het pad staat een bordje met uitleg over Sommeltjes en de functie van het pad. Tijdens het wandelen besefte ik wat een fijne vorm van educatie, natuur èn geschiedenis dit pad is voor kinderen. Sowieso kan een wandeling door het bos leerzaam zijn. Maak er een spelletje of ontdekkingstocht van en de kids hebben zo een uur gelopen. Vitaminen, frisse lucht en beweging, alle drie in één keer. En daarna zijn ze zodanig moe dat ze bij thuiskomst op de bank in slaap vallen; wat voor papa en mama dan ook weer fijn is, even een rustpuntje in de dag.
Ook al maak je er zelf wat van, de combinatie van educatie en natuur maakt het voor kinderen wel aantrekkelijker om mee te gaan. Het blijft 'hangen' en een volgende keer stellen ze het zelf voor. Ikzelf ontdekte ook het één en ander: onder andere diverse Sommeltjes, uiteraard, een grote kabouter, een heks op een bezemsteel, een nestje met een achteruitkijkspiegel erboven zodat je kunt zien wat erin ligt. Maar ook de educatie van het pad, de uitleg van de Sommeltjes, de dieren die op Texel wonen… het wordt leuk in beeld gebracht en mijn fantasie wordt erdoor geprikkeld. Ik was al met het begrip 'Sommeltjes' in aanraking geweest, maar het is niet iets waar ik dagelijks mee te maken heb dus er weer over lezen is verfrissend. Voor de lezers onder u die denken: "Wat zijn Sommeltjes nou weer?", hierbij de uitleg volgens het bord bij het natuurpad: 'Volgens de legenden wonen er op Texel Sommeltjes, een soort aardmannetjes (en vrouwtjes). Ze werden het meest gezien in de buurt van De Waal. Hier lag een oude grafheuvel, waarop de Sommeltjes bij maanlicht dansten.'
Ik woon in De Waal en mijn fantasie gaat aan de haal; zouden ze nog steeds bestaan? Als ik bij maanlicht in de buurt van De Waal ga kijken, zie ik ze dan dansen? Aangezien de genoemde, oude grafheuvel volgens mij niet meer bestaat, acht ik die kans klein. Bovendien ligt mijn bed te lekker om er voor uit te komen, ook al is het maanlicht nog zo mooi. Ook vraag ik me dan even af welke legenden ons eiland nog meer herbergt. Nieuwsgierig geworden? Ik raad u aan het Sommeltjespad te gaan bewandelen. Als het goed is komt u dan een boel Sommeltjes tegen. Mocht u bij maanlicht gaan en u ziet ze dansen, geeft u mij dan een seintje?
Tineke Stiehl-Timmer