Zwoegen langs een slootkantje op Super Sunday.
Zwoegen langs een slootkantje op Super Sunday. Foto: Linda de Graaf

Tandje extra op 10e Super Sunday

''Het wordt geen makkelijke tocht.'' Deze voorspelling van Cees Vermuë over Super Sunday zondag 14 februari lijkt een understatement. Mountainbikers kunnen voor deze tocht van ruim honderd kilometer door de prut hun borst nat maken.

Voor de tiende keer alweer moeten de ATB'ers hun oerkrachten aanspreken voor deze jaarlijkse monstertocht. Als om acht uur 's morgens het startschot heeft geklonken bij Stayokay en elke minuut een groepje wordt losgelaten, beginnen meer dan zeshonderd mountainbikers aan het eerste van vier blokken. De polder in, maar welke, dat houden Cees Vermuë, Tijs Witte, John Betsema en Henri van Maldegem van de organisatie nog even voor zich. ''We willen de spanning er nog even inhouden.'' Wel een tipje van de sluier. ''Denk maar aan de Super Sunday van vier jaar geleden.'' Dat geeft te denken, want die editie werd toen omgedoopt in ''Blubber Sunday''. Of het zó erg wordt, valt nog te bezien, zeker is dat de rijders weer veel boerenland onder de wielen krijgen. De organisatie heeft zich flink uitgesloofd om de deelnemers langs bijzondere plekjes te leiden. Plekjes waar je, ook of zeker als mountainbiker, normaal niets te zoeken hebt. Een heel gepuzzel soms. ''Voor een stukje van 600 meter moesten we bijvoorbeeld aan vijf eigenaren vergunning vragen. Bij eentje wisten we dat het moeilijk lag, maar toen vier man ja had gezegd, kon de vijfde geen nee meer zeggen.''

Nog een tipje van de sluier: Den Hoorn wordt aangedaan. ''Je kunt beter zeggen Lapland, want we gaan over het land van zes Lappen.'' Ook door De Hemmer, vier jaar geleden een berucht tracée waar de modder je om de oren vloog, maar waar ook menig rijder de doodzonde beging door via de weg een stukje af te snijden. ''Om dat te voorkomen hebben we de route wat verlegd.'' En dat het traject niet vooraf in de krant wordt gezet, scheelt natuurlijk ook. Lovend zijn Vermuë en Witte over de medewerking van Staatsbosbeheer. Vermuë: ''We legden onze plannen op tafel en kregen alle ruimte. Erik (van der Spek) droeg ook allerlei leuke suggesties en alternatieven aan. Geweldig, we gaan echt langs hele mooie plekjes. Ook een mooie lus door het bos. Belangrijk is wel dat iedereen zich aan de route houdt die we hebben uitgepijld. Dat geldt voor in het bos, de duinen, maar ook in het boerenland. Hou je zoveel mogelijk aan het spoor. We mogen blij zijn dat de boeren ons de ruimte geven. Toen we kwamen te vragen bij eentje, zei die (met een knipoog): ''Daar heb de grootste criminelen van Texel weer. Hoeveel bunder moet je hebben?'' Een ander zei toen we uit de auto stapten: ''Ik weet het al, het antwoord is nee. Wij zeiden: Het antwoord is ja. Met een fles Jutter in de hand waren we het vijf minuten later eens. Ik begrijp de scepsis van sommigen wel, ze hebben wel eens vervelende ervaringen gehad. Gelukkig hebben Henri en ik een agrarische achtergrond, dat scheelt.''

Al met al wordt Texel zondag weer van noord tot zuid weer aangedaan, blok twee het zwaarst, blok één ook niet mals. ''En wie blok drie erop heeft zitten, moet maar goed nadenken over vier, want met de tiende editie krijgen ze ook tien km extra voor de kiezen.'' Deelnemers zijn dus gewaarschuwd. Niemand verplicht hen de rit uit te rijden, menigeen zal het na twee blokken (circa 50 km) voor gezien houden en tot het derde blok is ook geen schande. Texel dus van noord tot zuid, van links tot rechts en van boven tot onder. Met ook nu weer heel wat boerenland, langs slootkantjes, over erven, misschien door een schuur of boet, wie zal het zeggen. Over of door sloten, dammen, hekken, door weilanden, dijkjes, etc. Super Sunday zou Super Sunday niet zijn als er niet een paar verrassingen in zouden zitten, in één geval met een even bijzondere als onverwachte link naar de geschiedenis, een stunt waarover wellicht nog lang zal worden nagepraat.

Er zitten weer tijdlimieten in, controleur Nico Kikkert houdt de klok scherp in de gaten. Wie een marstempo van gemiddeld 12,5 km aanhoudt blijft precies binnen de tijd. Natuurlijk ook leuke, warme en onverwachte verversingsposten en natuurlijk bijzondere verrassingen. Al met al zijn er zeventig vrijwilligers in de weer. De vier mannen organiseren SuperSunday voor het laatst. ''Na tien jaar is het mooi geweest, maar er ligt een goed draaiboek, dus wie weet...''