'Behoud eigenheid van het eiland'
Texelaar en toerist vertellen in de serie het 'Eiland van...' over hun beeld van Texel en hun relatie met het eiland. Deze week: Marieke Rutgers uit Oosterend, lerares op de Vliekotter.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Ik vind het heerlijk om een rondje te lopen rond Oosterend. Maar ook door de Slufter die iedere keer weer anders is. Een strandwandeling is ook altijd goed. Mijn blik is dan gericht op schelpen en andere jutbare spulletjes. Bijna iedere keer gaat er wel iets mee naar huis. Hier liggen in de tuin of binnen op schaaltjes allerlei kleine "strandvondsten".
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
Plezierig, open en het hart op de juiste plaats. Ze hebben graag dat je gewoon doet, ze houden niet van fratsen. Dat mag ik wel. Soms heb ik met die makkelijke houding, die bijna gemakzucht wordt, iets meer moeite. Maar daarentegen kan er ook veel. Zo wordt er veel georganiseerd in Oosterend. Tijdens de koffie of de borrel kan er zomaar een idee opkomen en dat is inmiddels traditie geworden. Zoals Running Diner en de Wielerronde.
Blijf eraan werken dat mensen zich hier welkom voelen
Hoe beleef je de natuur op Texel?
De verschillen in landschap en natuur trekken mij. De duinen, de dorpjes, het weidse van het strand, maar ook het bos. Ik ga er graag op uit met mijn camera, maar doe dit momenteel veel te weinig. Mensen van de overkant zeggen wel eens "je hebt nu onderhand toch wel alle plekken gezien?" Dat is nog lang niet zo, nog genoeg nieuwe plekjes te vinden.
In welk café/restaurant kom je graag?
Kleine bruine cafeetjes trekken mij het meest. En de laatste jaren ben ik vooral in het Cafeetje te vinden omdat Vinnie en de buurman deze hebben overgenomen. Ik sta niet achter de bar maar help een handje mee achter de schermen.
Wat moet er vooral blijven zoals het is?
Het moet geen verlengstukje van Noord-Holland worden, maar zoveel mogelijk zijn eigenheid als eiland behouden. Het moet goed leefbaar blijven voor de bewoners, ook in de buitendorpen! Daarbij het gemoedelijke, de rust en de ruimte. En je mag best een beetje op een goeie manier op elkaar letten, dat "noaberschap" ken ik vanuit de Achterhoek. Daarom ben ik ook echt een dorpsmens.
Wat zou er op Texel anders mogen?
De instelling en de mentaliteit ten aanzien van toeristen is naar mijn mening soms "ze komen toch wel". Je moet er wel aan blijven werken dat mensen zich altijd welkom voelen op het eiland.
Beste herinnering aan Texel?
Jeugdherinneringen liggen hier niet, na mijn dertigste kwam ik pas hier met mijn gezin. Maar ik heb wel dierbare herinneringen aan Oosterend Present, aan mijn tijd op De Akker, aan familieweekenden op Texel en zo zijn er meer. Ik geniet elke dag van het wonen en werken in mijn eigen dorp.
Wat is er eeuwige zonde aan Texel?
Dat er steeds meer afbrokkelt van het echte, authentieke Texelse karakter. Dat moet veel meer gekoesterd worden. Ik ben niet van "de massa", maar van alles en iedereen zijn "eigen kleur".
Wat doe je over vijf jaar op Texel?
Hopelijk sta ik dan nog steeds voor de klas op De Vliekotter. Ik kom uit een onderwijsnest en mijn ouders hebben ons volledig vrij gelaten in onze beroepskeus. Ik woon nog steeds in Oosterend met Vinnie en de jongens. Zij hebben wellicht een plek gevonden om verder te studeren. En dan neem ik meer tijd om er op uit te gaan met mijn camera.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van…' willen zien?
In de volgende aflevering zou ik graag mijn zwager Ab Jan Witte zien.