Ecomare en SOS Dolfijn samen veelzijdiger
Ooit was SOS Dolfijn een afdeling van het Dolfinarium in Harderwijk, maar alweer geruime tijd is de opvang voor kleine walvisachtigen een autonome stichting. ''We hebben een grote ontwikkeling doorgemaakt in onze opvang en zijn ons veel actiever gaan toeleggen op educatie. Maar we werden nog te vaak als het Dolfinarium gezien en dat maakte het werven van fondsen best moeilijk.''
Aldus verwoordt Eligius Everaarts, directeur van de Stichting SOS Dolfijn, een belangrijke reden om toenadering te zoeken tot Ecomare. ''We hebben de ambitie om samen te werken met een organisatie die ook educatie en opvang doet, Ecomare past bij onze werkzaamheden en onze ambitie. Als je kennis en projecten deelt, kun je samen veel meer bereiken.'' Twee organisaties die veel met elkaar overeen hebben, op het gebied van opvang, zorg, educatie en voorlichting. ''Aangespoelde dolfijnen en bruinvissen kunnen zich vaak niet meer redden en niet meer zwemmen. Ze hebben zeven dagen per week 24 uur ondersteuning nodig.'' Dat gebeurt tot dusver in een groot bassin, in een eigen ruimte, afgescheiden van het Dolfinarium. Bezoekers mogen er niet bij, maar kunnen wel naar binnen kijken.
Om hoeveel dieren gaat het? ''Het afgelopen jaar was was het wat rustiger, maar daarvoor hadden we per jaar gemiddeld tien dieren in de opvang en waren er vrijwel continu activiteiten. De zorg van een zieke dolfijn neemt enkele maanden in beslag. Onze insteek is dat de dieren die we opvangen altijd weer terug naar zee kunnen. Dat lukt niet altijd, maar in ongeveer de helft van de gevallen kunnen we ze weer uitzetten. In enkele gevallen kan tijdens de revalidatie en herstel blijken dat het dier niet terug naar zee kan. Bijvoorbeeld door een chronische ziekte, blindheid of iets anders. Dan kiezen we ervoor om die dieren in leven te laten en ze op een andere locatie onder te brengen, een plek die aansluit bij de educatieve en informatieve rol die wij spelen.'' Dat is bijvoorbeeld Ecomare, dat alweer heel wat jaar onderdak biedt aan twee bruinvissen. De samenwerking tussen SOS Dolfijn en Ecomare gaat verder. ''Als op Texel een bruinvis strandt, dan verzorgt Ecomare eerste hulp. Daarna gaat het dier op transport naar de vastewal en verzorgen wij het verder.''
Als de intentie die nu is uitgesproken over een half jaar leidt tot een daadwerkelijke verhuizing van SOS Dolfijn naar Texel, dan vergt dat een flinke operatie. Er moeten in Ecomare nieuwe faciliteiten komen voor de opvang van dolfijnen en bruinvissen, soortgelijk als nu in Harderwijk. Er moet dus een nieuw opvangcentrum worden gebouwd. Een flinke en kostbare investering. Om dit mogelijk en succesvol te maken gaan SOS Dolfijn en Ecomare op zoek naar partners, sponsors en donateurs die het project financieel willen steunen. SOS Dolfijn is voor de inkomsten volledig afhankelijk van giften, donaties en andere bijdragen, nu onder meer van het Dolfinarium. De organisatie, voor een groot deel van gevormd door mensen die het werk doen, komt voor een groot deel mee naar Texel. SOS Dolfijn werkt ook met vrijwilligers, die zullen ook op Texel nodig zijn.
''Ik denk dat deze krachtenbundeling heel goed is voor Texel en voor de expertise'', vertelt Pauline Folkerts, directeur van Ecomare. ''Door de opvang van zeehonden, vogels en walvisachtigen zetten we ons in de toekomst nog sterker neer. In hoeverre het ons bezoekers scheelt durf ik niet te zeggen, maar dit biedt ons veel kansen en onze positie wordt veel steviger, ook Europees. Op het gebied van opvang, onderzoek, educatie en voorlichting. Er is een forse verbouwing nodig, we houden er van om twee vliegen in één klap te slaan'', doelt ze op de ambitie om UNESCO Werelderfgoed Centrum te worden. ''Ook dat zit in de onderzoeksfase, het komend half jaar gebruiken we om dit zo goed mogelijk uit te werken.''