Aris Bremer:
Aris Bremer: "Het eiland bood me gelegenheid mijn passies te ontwikkelen: toneel en fotografie." Foto: Jeroen van Hattum

"Genieten van panorama op dijk"

Een Texelaar of toerist schetst aan de hand van een aantal steekwoorden zijn of haar beeld van het eiland in het 'Eiland Van'. Deze keer, op verzoek van Rick Kager uit Den Burg, Aris Bremer uit Oosterend.

Wat is je favoriete plek op Texel?

Bovenop de Waddendijk bij Oost geniet ik van het 360 graden panorama in een altijd verrassende belichting: eb en vloed van de Wadden, het gevleugelde leven op Wagejot, het oude land met Oost en Oosterend, natuurgebied de Bol, het water van de diepe Putten, polder het Noorden met zijn molen en met de golvende duinenrij op afstand. En vooral, boven je hoofd, het spel van wind en wolken.

Hoe ervaar je de mensen op Texel?

Als geboren Texelaar herken ik veel, zowel in positieve als negatieve zin, van mijzelf in aard en gedrag van mijn eilandgenoten. Ik ben geen portretfotograaf, eilanders schuiven alleen af en toe door mijn beeld. Maar als toneelschrijver put ik vanaf de zijlijn veel stof uit min en onmin tussen Texelaars onderling en hun gemeentebestuur. Ik tel al zo negen wethouders in mijn komedies!

En vooral boven je hoofd het spel van wind en wolken

Hoe beleef je de natuur op Texel?

Volop genietend! Soms teveel door de lens van mijn camera en vergeet ik buiten dat kader te treden. Maar onze natuurlijke omgeving blijft me prikkelen en wil ik mijn gevoel daarbij vertalen naar mijn foto's. Overigens word ik daarbij niet geplaagd door een teveel aan feitelijke kennis van alles "wat groet en bloeit", maar genieten doe ik wel.

In welk café/restaurant op Texel kom je graag?

In géén speciaal, al ben ik wel blij met het Cafeetje in Oosterend. In een café hoop ik een aangenaam vertrouwde sfeer te ervaren, in een restaurant wil ik daarentegen juist aangenaam verrast te worden. Maar ja…. hoe zit dat dan met een eetcafé?

Wat moet er op Texel vooral blijven (zo)als het is?

De ruimte op, om en boven het eiland.

Wat zou er op Texel anders mogen?

Mag ik één ding vooral noemen? Het aanlanden op het eiland bij 't Horntje, dat beeld is van een ontstellend arme kaalheid, die niet correspondeert met een gevoel van thuiskomen of van vakantie voor onze gasten. Ik zou graag een plan zien dat die ruimte warmer en gastvrijer invult. Als enthousiast Texel-fotograaf stoor ik me ook aan de overvloed van verkeersborden, reclame-uitingen en misbouwsels die het beeld vervuilen. Mag het een onsje minder zijn….?

Beste herinnering aan Texel?

Ik woon bijna een heel leven vol herinneringen op Texel. Ik had er een fijne jeugd, heb er plezierig gewerkt, ben al 50 jaar getrouwd met de liefste vrouw en heb er met haar drie kinderen gekregen.

Maar het eiland bood me ook gelegenheid mijn passies te ontwikkelen: toneel en fotografie. Texel was bijvoorbeeld van groot belang bij het schrijven van "Het gebroken Licht van Troost".

De opdracht tot het schrijven van dit korte toneelstuk over dementie kwam van Texel, het verhaal speelt zich af op Texel, de tragikomedie is meerdere keren op Texel gespeeld. Ik mocht er in de negentiger jaren zelfs "De dubbele van Sion" voor ontvangen. Hoe Texels wil je het hebben?

Wat is er eeuwig zonde aan Texel?

Met "eéuwig sônde" overdrijft een Texelaar zijn misprijzen over iets wat fout gelopen is. Maar een fout is te herstellen. Het hart van Den Burg bijvoorbeeld kan echt wel weer eens echt gaan kloppen en de puisten op de Hoge Berg kunnen uitgeknepen.

Wat doe jij over vijf jaar op Texel?

Dan is dit Texelse jongetje al tachtig! Ik hoop dan nog gezond met mijn lief op Texel te wonen en wandelen, over Texel te fietsen en Texel te fotograferen. En, als mij niet overkomt wat Maarten de Bok in mijn eenakter overkwam, wil ik dan nog steeds met een helder hoofd toneel te schrijven.

Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van' willen zien?

Cecile de Boer, vanwege haar heel eigen anekdotische stijl waarop zij Texelse landschappen verbeeldt.