"Klokje tikt hier nét even anders"
De Texelse Courant start met een nieuwe rubriek: het 'Eiland Van'. Een Texelaar of toerist schetst aan de hand van een aantal steekwoorden zijn of haar beeld van het eiland. Rick Kager uit Den Burg bijt het spits af.
Wat is je favoriete plek op Texel?
Texel heeft verschillende prachtig mooie spots. Ga maar eens een willekeurig rondje lopen over het eiland. Ikzelf heb meerdere favourietjes, zoals ' het Paradijs' in het bos, Den Burg zelf, het Hogeberggebied, maar dé plek waar ik heel graag ben, is Paal 12. Lekker bij mijn huisje aan zee.
Hoe ervaar je de mensen op Texel?
In mijn jonge jaren, de middelbare schoolperiode, heb ik het Texelse leven soms heel beklemmend gevonden. Weinig vertier voor de jeugd en een (te) grote sociale controle. Toen ik jaren later met vrouw en kinderen weer op het eiland woonde, vond ik het juist heerlijk als iemand vertelde mijn zoon of dochter te hebben zien fietsen aan de andere kant van Den Burg. Een zorgzame samenleving, betrokken en vriendelijk; over het algemeen ruimdenkend en open voor contact. Hier begroet je mensen waar je ooit, jaren geleden mee op school hebt gezeten of andere herinneringen mee deelt. De roddel en achterklap die daarmee gepaard gaat verafschuw ik. Maar het zal waarschijnlijk wel horen bij de grote betrokkenheid die men voelt naar elkaar.
Hoe beleef je de natuur op Texel?
Als je op Texel bent, dringt de natuur zich overal aan je op. Waar je ook bent. Dát is juist de heerlijkheid ervan. Elk seizoen heeft daarin zijn charme. De wind, de zee, de Dennen, de dijk of het Wad. Eindeloze vergezichten en prachtig mooie luchten. Bij ons huisje op Paal 12 of tijdens het wandelen met de hond. Je ontkomt er niet aan en voelt constant dat je ' buiten' bent en hoe heerlijk maar onvoorspelbaar de natuur is.
We moeten niet elke Texelse zandkorrel willen verkopen
In welk café/restaurant kom je graag?
Ik ga heel graag bij Freya eten. Lekker, kleinschalig, gezellig en persoonlijk. Daarnaast is de 12 Balcken ook zo' n heerlijk stekkie en na een fikse wandeling strijken we graag bij een paviljoen neer.
Wat moet er op Texel blijven als het is?
De natuur en de kleinschaligheid van ondernemingen. Ik gruwel van het idee dat er een volgende projectontwikkelaar hier een voet tussen de deur zet en ergens op Texel een weet ik veel Beauty Wellness begint, waardoor een groot deel van het landschap van Texel verandert en daarmee de manier waarop wij nú al genieten van al dit moois. We moeten niet elke Texelse zandkorrel willen verkopen. Het klokje tikt hier toch nét even anders.
Wat zou er anders mogen?
Nou, de Hoppert. Een prestigeproject van Texel bij de provincie. Ik vind het duur die €3,- per rit. Dat kost mij dagelijks €6,-. Zelfs met een abonnement is het een grote kostenpost voor de gemiddelde Jan Modaal. Ik lees nu al in de 'evaluatieperiode' dat 'plannen worden bijgesteld', maar terug naar de OV-periode ervoor is geen optie meer. Daarbij heb ik geen keuze in alternatief. Dat voelt niet fijn.
Beste herinnering aan Texel?
De geboorte van mijn kinderen hier. Met mijn vader mee naar de moestuin en spelen bij het slootje waar nu de Verzetstraat is. Met schoolvrienden afspreken bij het zwembad. Uren wandelen met hondje Bunter door de duinen. Met de hele familie Kager fietsen naar het strand. Stiekem zwemmen bij de waterzuivering in Oudeschild. Of na het stappen in De Koog zwemmen in een lichtende zee. Voor mij heeft Texel heel veel herinneringen.
Wat is er eeuwig zonde aan Texel?
Ik heb in de jaren tachtig veel authentieke gebouwen zien verdwijnen in Den Burg. Panden in de ring om de kerk, maar ook elders. Die werden opgekocht, voorzien van glazen pui, winkel erin en toeristen 'melken'. Daarmee is Texel een groot deel van zijn eigenheid kwijt geraakt. Het maakt niet uit waar ik tegenwoordig een boodschap doe.
Wat doe jij over vijf jaar op Texel?
Zoals het er nu naar uit ziet woon ik hier over vijf jaar nog met volle tevredenheid. Heerlijk in ons net gekochte huisje en in de zomer lekker naar het strand. Wij doen hier vooral de geniet-kant van het leven; wonen, sporten, eten met vrienden en al dat soort vermakelijkheden. Voor mijn werk forens ik dagelijks naar de vaste wal; Schagen met bootje zeven uur, zo gaat dat al járen. Telkens als ik op de brug loop van de boot, terug naar huis, gaan m'n schouders hangen en voelt het als thuiskomen op mijn eiland. Een mooi gevoel zo elke dag.
Wie zou je graag in een volgende 'Eiland Van' willen zien?
Ik zie via Facebook veel mensen die het eiland omarmen en er uitgesproken van genieten. Ik geef het stokje graag door aan Aris Bremer uit Oosterend.