André Ran en Jan Grisnigt keuvelen tijdens de Texel Classic Motorshow 2015.
André Ran en Jan Grisnigt keuvelen tijdens de Texel Classic Motorshow 2015. Foto: Gerard Timmerman

Oldtimers onderonsje

''Kijk, daar staat die van mij'', wijst André Ran op de Moto Guzzi verderop. Zelf heeft hij een poosje geleden al afscheid genomen van zijn klassieke motorfiets, maar hij mag er nog graag naar kijken. En erover praten, zoals met Jan Grisnigt, nog zo'n oldtimer.

Twee oudgedienden, zoals er veel veteranen rondliepen op de Texel Classic Motorshow 2015 die zondag (derde kerstdag) werd gehouden in de Koninghal. Daar waren door Texelse liefhebbers zo'n 130 klassieke motorfietsen naartoe gesleept, afkomstig uit alle delen van het land. Machines waarbij menigeen stond te watertanden, met veel technisch vernuft, niet zelden versleuteld tot krachtige, supersnelle motoren waarmee op sprintwedstrijden torenhoge snelheden werden bereikt. Fabrieksmachines, maar ook motoren die door liefhebbers helemaal zelf waren gemaakt. Zoals een compacte Honda RC116 van 30 cc waarvan in de hele wereld maar enkele exemplaren bestaan. Een project waarmee bouwer Nico Claassen een jaar of vijf in de weer is geweest. Met als bijzonderheden zes versnellingen en dubbel bovenliggende nokkenas. ''Hij gaat tot 22.000 toeren'', sprak kenner en coureur Kees Dijkema uit Oost met bewondering. Kijken en praten was het devies. Want gesproken werd er veel, echt een onderonsje voor de liefhebbers die van dichtbij en ver naar de hal waren gekomen. Blikvanger was ook de British Anzani, een zelfgebouwde motor uit 1938. Het frame een mix van Norton en BSA, met een Indian versnellingsbak. Anzani was een Italiaanse motorenfabriek met vestigingen onder meer in Engeland, waar het motorblik is gebouwd. De machine, zwaar en met aan diepliggend stuur, is volgens kenners ontworpen voor het baanwielrennen. En zo stonden er allerlei motoren, Amerikanen, Engelse motoren, Japanners, uit het Oostblok en allerlei ander materiaal. Veel machines prachtig gerestaureerd, glimmend en perfect in de lak, andere zagen er wat aftands of - zo je wilt - gebruikt uit. Stil en geruisloos stonden ze te pronken, het waren de verhalen van omstanders die de motoren tot leven brachten.

Wat velen hadden gehoopt, maar niet gebeurde was dat er eentje werd gestart. De harten zouden zeker sneller gaan kloppen, maar door de uitlaatgassen zouden ook de rookmelders worden geactiveerd, met alle nadelige gevolgen van dien. In stalletjes werden onderdelen aangeboden en er werden ook presentjes uitgedeeld. Zo kreeg organisator en trekpaard Maarten Hoogebosch een cilinder van een Velocette in handen gedrukt, die hij aan zijn collectie onderdelen kan toevoegen. Hij en zijn mede-organisatoren kunnen tevreden zijn. De show trok ruim zeshonderd bezoekers, voor de zondagmiddag was het voor velen een perfect uitje om zo kennis, ervaringen en verhalen uit te wisselen. Wie er was kan er over meepraten, de Texel Classic Motorshow kan aan de categorie voltooid verleden tijd worden toegevoegd. ''Dit is de laatste keer'', vertelt Hoogebosch. ''Het is mooi geweest, geweldig zelfs. Maar we kunnen niet steeds met dezelfde motorfietsen aankomen. Een evenement hoef je ook niet steeds te herhalen.'' De opbrengst van €3.414,- (minus de zaalhuur) gaat in z'n geheel naar het KWF.