Groen Zwart
Verblijfsrecreatie
'Dit gaat over bedden'', zei wethouder Hercules donderdag over het advies voor de Nota Verblijfsrecreatie. Voor dit advies was het welbekende ''maatschappelijk middenveld'' uitvoerig geraadpleegd.
Hetzelfde middenveld was er ook bij toen ambtenaar Marjan Nicolay van de gemeente namens de project- en stuurgroep dit advies in de Pelikaan presenteerde. Buiten was het droog, maar binnen regende het complimenten, over de helderheid van de presentatie en de inhoud daarvan. Als het over bedden gaat, praat je over verblijfsaccommodatie en dus economie. Niet zo gek dus dat er veel ondernemers uit de toeristische sector naar de presentatie waren gekomen, zoals ook de publieksbijeenkomsten vooral door ondernemers werden gezocht. Logisch, hun belangen zijn ermee gemoeid. Maar: wat goed is voor het individu, is niet automatisch goed voor het eiland.
Vooruitziende geesten kregen het decennia geleden voor elkaar dat de uitbreiding van het verblijfstoerisme vooral moest plaatsvinden in concentratiegebieden, met name in De Koog en bij De Cocksdorp. Het gewenste effect daarvan was onder meer dat het buitengebied verschoond bleef van grootschalige toeristische bebouwing. Met hier en daar wat uitzonderingen, zoals het uitplaatsen van inpandige toeristische bedden, waardoor rond boerderijen kleinschalige vakantieparkjes verrezen. Dat is inmiddels dichtgetimmerd. Kamperen bij de boer is inmiddels niet meer weg te denken.
De zogeheten ''concentratiegedachte'' had ook nadelen. Zoals dat in kernen buiten de recreatieve zones, zoals Oosterend, vrijwel niets mogelijk is. Met als gevolg dat, afgezien van wat passanten in het dorp, er nauwelijks vruchten van het toerisme werden geplukt, met uitholling van de middenstand tot gevolg.
Het advies waarover college en raad zich mogen buigen, biedt onder meer deze kernen mogelijkheden. ''Er ligt meer ruimte dan er lag, met meer aandacht voor de kernwaarden en principes'', was de eindconclusie. Meer ruimte voor nieuwe initiatieven, verplaatsing van bedden, tijdelijke slaapplaatsen, eilandbreed, etc. Het laatste woord zal er niet over gezegd zijn. Veelzeggend is bijvoorbeeld dat het advies op enkele essentiële onderdelen niet wordt gedeeld door één lid van de projectgroep. De tegenstribbelende Stichting Kernwaarden is namelijk bang dat het nieuwe beleid ongewenste ontwikkelingen voor het landschap met zich mee zal brengen.