Amaretto
Een oudere Franse dame zegt tegen een man die haar interviewt, dat hij het boek van Ernest Hemmingway: "Living well is the best revenge" moet lezen. Wat zoveel zegt als: "probeer het leven goed te leven, geniet van alle mooie goede dingen. Dat is de beste reactie op akelige of droevige gebeurtenissen." Momenteel is het boek niet aan te slepen in Parijs. Eigenlijk grappig, want het boek is decennia terug geschreven. De beroemde Amerikaanse auteur Hemmingway was nog jong en arm, maar wist als 23-jarige toch de Franse hoofdstad, de stad van de liefde, d'amour, zo te ervaren en te beschrijven dat de bewoners er heden ten dage nog een plezierig gevoel, een pleister op de wonde, door ervaren. Een mooi gegeven dat er geschreven dingen zijn die hun waarde behouden. Die een humor en een goed gevoel teweeg brengen waar de mensen zich weer thuis en veilig bij voelen.
Gisteren had ik de groep "Vrouwen van nu" om een mooi kerststuk te maken. De plattelandsvrouwen van vroeger ondernemen leuke dingen met elkaar, en staan gezellig rond de lange tafels. Op een gegeven moment als de gesprekstof over het wel en wee in de families, de wereld komt, pakt El Kortenhoeven een klein boekje uit haar tas, en zegt: "Dames, ik kan niet op commando skrieve en vertelle, maar ik werd wakker en docht, dut is mooi, dut skrief ik op", en ze begint te declameren uit volgens mij iets opgeschrevens in haar agenda. We zijn allemaal stil en laten al het groen op tafel voor wat het is, en luisteren. Het heeft dezelfde strekking als boven, emoties die soms toeslaan en toch weer worden overwonnen door de goede dingen in het leven. Hoe eenvoudig en mooi kan het zijn aan een rood geruit tafelzeil met een dozijn moeders, vrouwen, en moderne oma's. "Ga je nog speulen?", vraagt ze een kwartier later aan me met een knipoog. Ik moet lachen:'Ja, we gaan speulen." Het pak is in wording, maar vergt nog de nodige aandacht. Ze begint wat te brainstormen over leuke onderwerpen, keus genoeg dit jaar. Wij Tesselaars weten maar al te goed een lange neus te maken naar opvallende of andere hilarische momenten in het jaar. Mensen op de hak nemen, situaties, roddels, ja een uitlaatklep voor de bevolking. Ik pak de wekpotten, ze fungeren als windlicht midden in de ster van kerstgroen. De plattelands-inmaakpotten ooit gebruikt voor sperziebonen en peertjes, krijgen een metamorfose, een mooie strik eromheen, zand en een kaars erin, als de lichten van- nu. Als ik koffie en thee aan het zetten ben, denk ik: "vooruit, hier past wel een amarettootje bij." Ik pak een serie kleine glaasjes en vul ze met de heerlijke amandellikeur en slagroom. Smullen bij de gevulde speculaas voor de dames. Met rode konen komen de gezellige verhalen los over de kinderen en andere activiteiten. Amaretto, een voordeuntje op ons mooie volksfeest,
Living well is the best revenge…..
Jozien