Slapen in een krot van karton in de kerk.
Slapen in een krot van karton in de kerk. Foto: Jeroen van Hattum

Jeugd slaapt in kerk

"Ik kan het nu beter voor me zien hoe het is om geen dak boven je hoofd te hebben." Zegt Hester Marseille, één van de zes jongeren die afgelopen weekend meededen aan Nacht Zonder Dak in de Burghtkerk in Den Burg.

Een hut gemaakt van een hoop kartonplaten. Het is de plek waar Hester, Marit Klok, Britt Stuut en Daisy Jimmink van zaterdag op zondag de nacht doorbrengen. Op de grond karton om op te liggen, wat matjes en slaapzakken om de boel warm te houden. Jens Bakker en Bram van Groningen, de andere twee jongeren die meedoen, liggen elders in de kerk, evenals begeleiders Nienke van der Heijden, Marco Vlaming en Afke Jimmink. Het is de derde keer dat Nacht Zonder Dak op Texel wordt gehouden, deze keer om geld in te zamelen voor vluchtelingen die aankomen in Macedonië.

De inzet blijkt niet voor niets: in totaal wordt €1836,00 opgehaald, meer dan van te voren was gehoopt. Circa negenhonderd euro haalden de jongeren op met verrichten van allerlei activiteiten, een markt in de kerk en een optreden van Excelsior. De andere helft komt van de collecte in de drie Protestantse Gemeenten op het eiland.

De groep heeft zaterdagavond onder meer een gesprek met drie vluchtelingen die via Vluchtelingenwerk Texel en Hetty van Dijk in de kerk zijn. Het maakt indruk. Hester: "We hebben gesproken over waarom ze zijn gevlucht, hoe het hier is in Nederland en hoe het Nederlandse eten ze bevalt." Het gesprek gaat deels in het Nederlands, deels in het Engels. De vluchteling die al twee jaar in Nederland is, spreekt goed Nederlands, de vluchteling die vijf maanden in het land is, redt zich in het Engels. "De een is slager, de ander maakt röntgenfoto's en derde was laatstejaars student in Syrië. Ze lieten foto's en filmpjes zien van het vluchten met een boot. Dat was indrukwekkend om te zien. Alleen toen we vroegen naar de reis bleef het stil. Die ervaring was te traumatiserend voor ze geweest."

Het slapen zelf is kort. "Ik heb drie uurtjes geslapen", vertelt Daisy Jimmink. "We gingen om 2.00 uur naar bed en om 6.30 uur werden we gewekt, omdat de kerk voor een dienst in orde moest worden gemaakt." Met behulp van een fleece deken wist ze het warm te houden. Ook Daisy vond het een goede ervaring om mee te maken hoe het is om geen dak boven het hoofd te hebben. "Ik zou een volgende keer ook zo weer meedoen." Nacht Zonder Dak begon zaterdagmiddag met een lezing van Tear, een christelijke organisatie die kerken ondersteunt om hulp te bieden aan vluchtelingen. Het geld dat de Texelse jongeren hebben opgehaald, wordt gebruikt om medicijnen en voedselpakketten voor vluchtelingen in Macedonië te kopen. In de avond kwamen diverse Texelaars langs om te kijken hoe het ging.