Tien over Tessel

Oneindig momentje

5 november 2015, 12:22

Een zondagochtend, ongeveer 10.45 uur. Na een korte, maar lekkere strandwandeling ontbijten mijn man en ik in de serre van een strandpaviljoen. Met uitzicht op het strand en de zee en met gezellige muziek op de achtergrond. Aan de waterkant kwam ik al tot rust en zo zittend aan tafel zet de rust door, met een lekker kopje thee in de hand. Genieten van het uitzicht. Op het terras genieten mensen van elkaar, van het uitzicht en van het Texelse weer. Een waterig zonnetje, vriendelijke wolkjes die kalmpjes voorbij drijven in de verder blauwe lucht. Amper een zuchtje wind. Het strand ligt vol met schelpen en de zee kabbelt rustig. Een meeuw deint mee op de beweging van het water. Kinderen verzamelen schelpjes en spelen in het zand. Ik besef hoe ik geniet en ontspan. Het flitst door me heen dat dit zo'n moment is waarvan ik wil dat het niet eindigt. Is dat het ultieme relaxen? Genieten van momenten die eindeloos door mogen gaan? Ik weet het niet. Ik weet alleen dat het voor dit moment wel geldt en dat het een fijne invulling van de zondag is, die voor mij toch nog steeds als de (Bijbelse) rustdag geldt. Ik zit heerlijk te schrijven; blij dat ik weer voer voor een column heb en dat ik via deze weg zo'n fijn moment mag delen met anderen.

Tineke Timmer