DEK op weg  naar het befaamde Hoornder spel Strijden (de strijd om de man en de vrouw). Rechts met hoge hoed ''maestro'' Gerrit Coevert.
DEK op weg naar het befaamde Hoornder spel Strijden (de strijd om de man en de vrouw). Rechts met hoge hoed ''maestro'' Gerrit Coevert. Foto: Collectie DEK

''De fanfare was een deel van je leven''

Door Eigen Kracht kan terugkijken op een rijk muzikaal verleden. De kracht van de 90-jarige Hoornder muziekvereniging zit hem met name in de onderlinge verbondenheid. Vanavond en morgenmiddag geeft het orkest jubileumconcerten.

De concerten in De Waldhoorn bieden een muzikale terugblik op het verleden van DEK. Het programma is gesplitst in tien delen, afgestemd op een bepaalde periode van de fanfare. ''We hebben gekeken welke muziek daar het beste bij past'', vertelt Piet Schneider. In dat repertoire zijn alle geledingen vertegenwoordigd, met het zwaartepunt op de periode van na de Tweede Wereldoorlog tot heden. Ook een muzikale reis door het dorp. Van Loodsmanswelvaren, waar eerst werd gespeeld, naar dorpshuis De Waldhoorn en via 's Skiltje en de Koninghal weer terug naar het nieuwe dorpshuis. Waar DEK zich weer helemaal thuis voelt. DEK is ook het verhaal hoe een zuinige inslag van de Hoornders de opmaat was naar muzikale ontplooiing. Tot 1925 had het dorp geen fanfare en als een volksfeest werd gevierd werd een ander orkest gevraagd. Toen meester Riteco, voorzitter van de feestcommissie, tijdens overleg in de timmerwerkplaats van Troost de rekening eens onder ogen kreeg, vond hij dat zonde van het geld. Dat konden ze beter zelf houden. Zo ontstond het idee voor een eigen fanfare. Er werd een vergadering belegd, waarop zich meteen vijftien leden meldden. Na nog een paar vergaderingen was 575 gulden bijeengebracht, genoeg om de instrumenten te kunnen aankopen. De middelen bleven schaars, het duurde tot 1969 voordat DEK uniformen kreeg. Ze werden overgenomen van het PTT-orkest uit Den Helder. Belangrijke aanwinst was ook het vaandel, waarmee het orkest zich op concoursen in Andijk, Schoorl, Den Helder, Julianadorp en andere plaatsen kon presenteren. Het was de tijd dat er tussen de fanfares volop competitie heerste, ook op Texel. DEK schopte het tot de ereklasse. Martin Witte: ''De fanfare was een stuk van je leven. De muziek kwam eerst. We stemden onze vakanties af op de optredens van de fanfare. Kom daar nu nog maar eens om.'' Hele families waren lid, met geslachten als Bakker, Lap, Drijver en Witte als hofleverancier. Dirigenten wisselden elkaar af. In het fotoboek portretten van dirigenten Smidt, Riteco, Bousma, Kuik, Piet Heertje en anderen. Laatstgenoemde pendelde een periode tussen Den Hoorn en Den Burg. Het was tijdens een periode dat DEK nog maar 16 leden had en KTF 22. Veertien jaar lang repeteerden de orkesten samen, maar behielden hun eigen identiteit. DEK kroop weer uit het dal, zoals hoogte- en dieptepunten elkaar de hele geschiedenis afwisselden. Piek was onder meer de meisjesdrumband (van ''ome'' Sieme Zijm), die in de jaren zestig landelijke aandacht kreeg. Meisjesblad Tina maakte de drumband eerst ''Tinaclub van de Maand'' en later ''Tinaclub van het jaar''. De gemeente kon niet achterblijven en gaf de band met 33 tamboers de Dubbele von Sion. Foto's in de albums herinneren aan vele muzikale hoogtepunten, zoals het bekende Strijden onder leiding van ''Maestro Geraldo di Coeverti'', waarvoor liefhebbers uit alle windstreken naar Den Hoorn kwamen. Zelfs zóveel dat er stemmen opgingen over een minimum leeftijd. Met 34 leden die spelen op bugel, saxofoon, hoorn, trompet, klarinet, (dwars)fluit, bas en trommel is DEK nog altijd vitaal. Het concert vrijdag begint om 20.00 uur, zaterdag om 14.00 uur.