Achter de schermen

Texels in het hart

''Jullie krijgen rustige buren'', vertelde iemand me die had gelezen dat we binnenkort naar het Polderhuis verhuizen. Over onze ''buren'' op het kerkhof hoorde ik nog een aardige anekdote. De Makelaars vierden een jaartje of twintig geleden hún intrek in het Polderhuis met een feestelijke receptie. Het verhaal wil dat ze dermate veel bloemstukken kregen, dat ze zich er in het gebouw geen raad meer mee wisten. Om de overgebleven boeketten toch een nuttige bestemming te geven, besloten ze de begraafplaats er maar mee op te vrolijken. Hadden de buren er ook nog wat aan. Toen één van de kantoormedewerkers een rondje maakte langs die fleurige zerken, sloeg bij een graf de schrik hem om het hart. Ontdaan wees hij de collega's op het kaartje bij het bloemstuk: ''Gefeliciteerd met je nieuwe stek!''

Het is toch een een voorrecht om in zo'n mooi, statig kantoor te mogen werken. Ook met geschiedenis. Zo vertelde Ruud Witte mij dat zijn moeder, dochter van Theo Graaf, de toenmalige kassier van de Boerenleenbank, als kind nog heeft gewoond in het huis dat er aan zit. Het kantoor ademt een bijzondere sfeer. Indrukwekkend zijn de twee grote kluizen, met stalen deuren zó dik als muren. Boven is de statige vergaderzaal waar vroeger het polderbestuur vergaderde. Gewichtige besprekingen tussen de dijkgraaf, heemraden en de hoofdingelanden. Ze duurden lang en het stond er blauw van de sigarenrook. Daar ruik je trouwens niks meer van. Er zit ook een knopje. Als je dat indrukt, dan gaat er beneden een belletje. Ik stel me voor dat de bode dan koffie kon komen brengen. Ben benieuwd wie van de collega's er voor het eerst op zal drukken. Koffie!!!!

Voor mij persoonlijk wordt het sinds mijn tijd bij de krant de vierde verhuizing. Van het kantoortje boven de drukkerij/uitgeverij/winkel tussen Park- en Weverstraat, naar de redactie beneden aan de Warmoesstraat, toen naar de Spinbaan en straks dus het Polderhuis. Geopend in 1930, dus nu 85 jaar geleden. In zo'n historisch pand, met buren uit vervlogen tijden en in het centrum waar graaf Willem VI precies zes eeuwen terug Texel de stadsrechten bracht, is tijd een betrekkelijk begrip.

En zo hoort het ook, zeker met de Texelse Courant. Nu 128 jaar jong, breekt voor de krant een nieuw tijdperk aan. Gemaakt in een statige, historische omgeving, maar met nieuw elan. De Texelse Courant ''Forever young''. En straks in alle opzichten...

''Groenzwart, Texels in het hart''

Gerard Timmerman