Polderhuis 'sieraad voor het dorp'
''Den Burg is verrijkt met een gebouw waarop het trotsch mag zijn. Het is een sieraad voor het dorp, dat zonder woorden tot de vreemdeling spreken zal van Texels bloei.''
Lovende woorden van Jac. Kikkert, voorzitter van de Coöperatieve Boerenleenbank bij de opening van het nieuwe bankgebouw aan de Vismarkt, tegenwoordig bekend als het Polderhuis. ''De dag van 6 augustus 1930 zal wel met gulden letteren in de analen worden geboekstaafd'', deed de verslaggever van de Texelse Courant er nog een schepje bovenop. Een plechtige gebeurtenis, bijgewoond door vele prominenten. De Boerenleenbank, die in 1904 was opgericht, was tot die tijd gevestigd aan de Molenstraat. Het gebouw is ontworpen door architect Alb. van Essen, die ook Hotel Den Burg en het gebouw van De Lugt aan de Wilhelmalaan had getekend. Opgetrokken in de stijl van de Amsterdamse School en gebouwd door aannemer Jac. Drijver uit Oosterend, die met F20.280,- de laagste inschrijver was. Kenmerkend voor de Amsterdamse School is het gebruik van veel baksteen en het toepassen van versieringen in gevels. Zo zijn in de voorgevel van het Polderhuis meerdere bewerkte gevelstenen aangebracht van natuurzandsteen. Rechts het wapen van Texel, waar overigens het anker verkeerdom staat. Links het symbool van de koophandel. De gevelstenen daartussen houden verband met de landbouw: een schaap, een zaaier en een koe. De Boerenleenbank, de voorloper van de Rabobank, zetelde er tot eind 1961. Op 2 december van dat jaar nam Waterschap Texel het officieel als kantoor in gebruik. ''Polderbelangen kunnen voortaan in eigen huis worden besproken'', kopte de Texelsche Courant. ''Een schitterend Polderhuis, waar men zeker tal van jaren een goede huisvesting zal hebben'', was de algehele mening. Bijzonder was dat de vergaderzaal van het Polderhuis er meteen een bijzondere functie bij kreeg: trouw- en raadszaal. De trouwzaal van het oude raadshuis, toen ook aan de Vismarkt, verkeerde in ''dermate slechte en zelfs gevaarlijke toestand'', dat het niet meer verantwoord werd geacht er huwelijken te voltrekken en er raadsvergaderingen te houden. Maar niet voordat de hoofdingelanden van het waterschap er hun goedkeuring aan hadden gegeven.