Loktober…
Was Movember de maand November waarin wereldwijd de snor[moustache] prijkte bij menig man, nu is er de maand Stoptober. Movember werd speciaal om een nieuw gezicht te geven aan de gezondheid van de man, aandacht voor prostaatkanker, in het leven geroepen, in Stoptober is het de bedoeling om in een maand te stoppen met roken. We weten allemaal hoe slecht roken is voor de gezondheid, het percentage kankerpatiënten groeit aanzienlijk als er roken in het spel is, dat hoef ik u niet te vertellen. Dat weten we al jaren, er is nu zelfs straks een verbod gaande op terrasroken. Ik hou niet zo van verboden, heb altijd het idee dat als je iemand iets verbiedt, of we nu klein zijn of groot, de persoon in kwestie geneigd is te reageren met :"Ik vind het fijn dus ik doe het." Of: "Ik heb het nodig, ik voel me rustiger bij gebruik". We hebben allemaal onze redenen, en in ons brein wordt de verbinding gauw gelegd, de associatie gauw gemaakt. Is er stress, een moment gezellig na het eten, een cafébezoek, daar hoort toch echt een sigaretje bij. Ik vraag me af waar de rokers heen moeten als het terrasverbod erdoor komt. Schiet het verbieden niet te ver door? Is er ook nog zoiets als de eigen verantwoordelijkheid? Iemand van 150 kg is ook niet gezond, gaan we die de Big Mac verbieden als die bij Mac Donalds komt? Zou het niet beter werken als we van de andere kant af gaan werken? Onder de mensen die veel sporten zijn sowieso een stuk minder rokers. Kunnen we de straffe paffers niet beter lokken met een feel good programma? De hele week is er op Radio 2 de groene week, we worden van alle kanten lekker gemaakt met duurzame recepten, sla als konijnen, noten door de rijst, vruchten uit alle landen, ja tot aan zeewier aan toe moeten we gaan nuttigen voor onze inwendige mens. Fietsend naar het werk, alle dagen een uur wandelen, de sportschool, kom op bewegen met die stramme ledematen! De verwarming naar beneden, wassen met koud water, en douchen binnen 5 minuten! Alle records verbreken bij de meterstand! Oei, dat wordt hem niet bij deze zuster, ik laat de mensen vaak nog wat genieten onder de warme straal, lekker voor de nek en schouderpartij. Ik zet de cv als ze daarom vragen graag een tandje hoger, veel zitten de hele dag stil. En bij de koffie zelfgebakken cake afslaan, daar ben ik niet goed in, echt niet. Nou vooruit ik maak het in één klap goed, ik duik in het koude zeewater, hap in het zeewier in oktober. Tintelend fris maak ik de kilometer langs de dijk. Mensen in dikke jassen op de fiets wijzen in het water. Als ik zwaai hoor ik roepen: "Het is geen zeehond". Ik moet lachen, een Sarah met een beetje spek, elk nadeel heeft zijn voordeel, de zee lokte in oktober……
Jozien