Tien over Tessel
Bijzonder…
Hoe bijzonder ons eiland is, bemerkte ik onlangs tijdens een familiereünie in Giessen-Oudekerk. Zodra ik vertelde dat ik van Texel kwam, werd er verwonderd gezegd: "O, Texel!" Sommige familieleden reageerden zo omdat ze zelf geregeld op Texel komen, anderen hadden als reden dat ze er zelf nog nooit zijn geweest, maar er veel positieve dingen over gehoord hebben. De mensen die er regelmatig voet aan wal zetten of hebben gezet, wisten mee te praten over de mooie plekjes op het eiland en de voorzieningen. Voor wie het eiland abracadabra is, mag er worden uitgelegd dat er alleen dorpen zijn en geen steden. Er werd opgemerkt dat wij dan geen last hebben van file. Wat deels waar is; in het drukke zomerseizoen is het onder andere op de Postweg en de Pontweg ook langzaam rijdend en soms bijna stilstaand verkeer. Door de reacties op het benoemen van mijn woonplaats, bleek steeds weer hoe bijzonder het is om op een eiland te wonen, terwijl het voor mij als geboren en getogen Texelse de normaalste zaak van de wereld is. Ook werd er opgemerkt dat we dan al een lange reis achter de rug zouden hebben. Dat was deels waar; we zaten in een bungalowhuisje op een park ongeveer een uur rijden bij Giessen-Oudekerk vandaan. Wanneer ik aan de overkant ergens op visite ben of iets dergelijks, hoor ik wel vaker dat "we dan al een lange reis achter de rug hebben." Begrijpelijk, maar het komt op mij soms over alsof Texel in Verweggistan ligt en het een dag rijden is om ergens anders in het land te komen. Terwijl Maastricht en Haarlem nou ook niet bepaald naast elkaar liggen. Of dat de bootreis een uur duurt (waarop dan weer verbaasd wordt gereageerd wanneer ik vertel dat de overtocht maar twintig minuten duurt). In ieder geval blijkt geregeld dat ons eiland onder onze mede-Hollanders een bijzondere plek is. Hopelijk blijft dat zo…
Tineke Stiehl - Timmer