'Mister Excelsior' en duizendpoot
''Mister Excelsior'' werd hij wel genoemd. Niet alleen omdat Piet Bakker al bijna zeventig jaar lid was van de muziekvereniging uit Oosterend, een jaar of veertig voerde hij het secretariaat en verleende allerlei hand- en spandiensten.
Excelsior stond met grote letters op zijn voorhoofd. In 1947 werd hij als jochie lid van de vereniging, maar het bleef niet bij het bespelen van de trompet. Vanaf 1967 vervulde hij circa vier decennia het secretariaat. Ook een muzikant die anderen wist te stimuleren en overhaalde lid te worden van het orkest. Zoals de huidige voorzitter Dirk van Tatenhove. ''Piet deed alles om Excelsior te laten voortbestaan. Als ergens een gaatje viel, probeerde Piet er alles aan te doen om dat in te vullen. Toen de man die de grote trom sloeg niet meer over straat kon lopen, vroeg hij of ik dat niet kan doen. Piet heeft me ook in het bestuur gehaald. Hij regelde van alles. Voor de repetities zette hij de stoelen klaar, net als bij de concerten. Hij wist precies welk instrument iedereen speelde. Piet zorgde ook dat er tijdens de repetitie koffie was. Nadat hij was gestopt als secretaris bleef hij achter de schermen actief. Piet gaf ook muziekles, ik denk dat zeker tachtig procent van de huidige muzikanten van de fanfare door Piet is opgeleid.'' Ook organiseerde hij veel concerten, beheerde de muziek en was kapelmeester van de Rommelkapel. Zijn muzikale bevlogenheid beperkte zich niet tot Oosterend, geruime tijd was hij lid van de Commissie van Toezicht van de muziekschool, commissielid en voorzitter van het contactorgaan voor Zang en de overkoepeling van de Texelse fanfares. Voorzitter was hij van de Stichting Cultureel Werk en Welzijnsstichting Texel. Ook was hij een periode dirigent van het Texels Christelijk Mannenkoor. Tot een paar jaar geleden zong hij mee met het koor en viel soms in als gastdirigent. Maar bovenal een rasmuzikant met een passie voor muziek die zijn aanstekelijke enthousiasme wist over te brengen op anderen, zoals op dochter Betty, muzikant, muziekdocent en dirigent. Hij werd geëerd bij menig muzikaal jubileum en in 2002 ontving hij een koninklijke onderscheiding. Zijn laatste optreden was het Bevrijdingsconcert in mei, met als sluitstuk ''We will meet again.'' Op eigen verzoek speelde Excelsior dat nummer donderdag tijdens zijn uitvaart.