Schilderend-genoten
Als er iemand ziek is, stuurt de buurt een bloemetje, maar als ergens een kindje wordt geboren, gaat er ook een kaartje heen. Namens de buurt, Schilderend-genoten, noemen ze elkaar. Vrijdag hielden ze weer barbecue en presenteerden hun buurtboek.
In welke straat in Den Burg vind je zo'n saamhorigheid? Al dertien jaar lang, sinds de herinrichting van het Schilderend, houdt de straat (van de Reijer Keijserstraat tot het eind van het Schilderend) een buurtbarbecue. En dan kan het er soms bar gezellig aan toe gaan, zeker in de kleine uurtjes. Zoals vorig jaar, toen Biem Trap en Marcel Wernand bleven plakken en het weergaloze plan bedachten om alle buurtbewoners en hun huizen op de foto te zetten en daar een boek van te maken. Toen Wernand zich de volgende ochtend die afspraak herinnerde en zich hoofdschuddend de volle omvang van dit karwei realiseerde, was het al te laat om zich te nog bedenken. Maar een jaar later is de klus dan toch geklaard en mocht Egbert Drijver, kleinzoon van de oudste bewoner Cees Drijver (95), het boek overhandigen aan zijn opa. Met daarin een portret van nagenoeg alle buurtbewoners en hun huizen. ''Een prachtig tijdsbeeld'', bladert Dirk Haker vol trots door het boek. Een dikke bundel, waarvoor nagenoeg alle bewoners van het Schilderend bereidwillig hebben geposeerd voor de camera van samenstellers Biem Trap en Marcel Wernand. Met daarachter het huis waarin ze wonen. Inderdaad een tijdsbeeld en een bijzonder initiatief van deze straat met bewoners van nul tot 95 jaar oud.
Ook Dirk Haker woont op het Schilderend en vaste deelnemer aan de jaarlijkse buurtbarbecue. ''Dat begon in 2003, toen de iepen ziek waren geworden en gekapt en we voor de plannen voor de herinrichting op het gemeentehuis zaten. Als buurt hadden we inspraak, maar wie waren eigenlijk onze vertegenwoordigers? Zo is het balletje gaan rollen en groeide het besef dat de straat meer gemeenschapsgevoel nodig had. Nadat de herinrichting klaar was, hebben we de straat met vlaggetjes versierd en een grote buurtbarbecue gehouden. Heel simpel. Met de afspraak dat iedereen zijn eigen vlees, hapjes en drinken zou meenemen. Peter (Haker, zoon en slager) zorgde dat er een grote barbecue was, hoe simpel kan het zijn. Het was hartstikke gezellig en sindsdien werd dat een jaarlijks terugkerende traditie.'' Vrijdag dus voor de dertiende keer alweer, kwamen de Schilderend-genoten bij elkaar en bespraken tijdens een gezellig samenzijn het wel en wee in de buurt en andere zaken. Het blijft niet alleen bij de barbecue. ''Als er in de buurt ziek en zeer is, iemand zóveel jaar getrouwd is of ergens een kindje wordt geboren zorgen we als buurt altijd dat er een kleien attentie naar die buren gaat. Een kleine moeite, maar wel een teken van betrokkenheid. Zo krijg je als straat meer belangstelling voor elkaar en als je elkaar een keer tegenkomt, dan groet je elkaar net even anders, dan wanneer je niets met elkaar doet.''
Haker, de tachtig net gepasseerd, is de motor achter de barbecue en vertelt er enthousiast en energiek over. Marcel Wernand: ''Zulke mensen zijn goud waard voor de buurt.''