Prut, lawaai, snelheid, buitelingen en afgebroken wielen

Blijdschap en teleurstelling, ze lagen zondag bij de tweede autocross dicht bij elkaar. Verrassende winnaars, maar ook kanshebbers die al dan niet door pech anderen met de zege aan de haal zagen gaan.

Ook een cross waar de stukken van afvlogen, soms letterlijk. De toeschouwers, ruim meer dan tweeduizend, zagen meerdere afgebroken wielen over de baan rollen. Met als resultaat dat de betreffende bolide per kraan of shovel van het parcours moest worden afgevoerd. Voertuigen die in een aantal gevallen rijp waren voor de container van Blokdijk, de oud-ijzerboer. Het is ook een beetje traditie tijdens de tweede cross van het seizoen de auto niet te sparen, hoewel dat voor zwaar opgevoerde racemonsters in de vrije standaardklasse, de kevers en de peperdure stockcars amper is voor te stellen.

Misschien dat zo'n ronkend racemonster ooit is weggelegd voor de junioren, die nu nog in hun ''rugzakjes'' over de baan gingen. Jong als ze zijn, is de strijd er niet minder om. Dave Gieles is er zo eentje. Een veelbelovende coureur, die in de finale ruime voorsprong pakte en als eerste over de finish ging. Op enige afstand gevolgd door Mees Saal (tweede) en Axel Lap (derde). Ze mochten een ritje maken in de bak van de Dodge, de crossklassieker van Wum Koorn. Met alcoholvrij bubbletjeswater en beker, maar dit keer niet geflankeerd door crossmissen. De jury keek mee, junior Arco Uitgeest kreeg wegens onreglementair rijgedrag de zwarte vlag. Van de zes verschillende categorieën reden de Bangerstox als enige geen finale. In de manches wel volop strijd, met als grote pechvogel Miriam Koorn, die na een duikeling ongedeerd maar met zwaar beschadigd voertuig de arena moest verlaten. Het zat ook andere coureurs niet mee. Zo stond er tijdens de finale van de Rodeo's op het middenterrein bijkans meer auto's dan er nog rondreden. Joyce Halsema maakte een spektaculaire koprol, maar de meest bijzondere crash was wel die van Lisanne Amsing, die met haar bolide in de muur bleef hangen. Glorieus winnaar bij de Rodeo was Roy Hin, tweede Peter Jan Kossen en derde Barend Terpstra. Aparte klasse zijn de kevers, dermate zeldzaam dat René Hoep en Ben Rentenaar het als enige Texelaars opnamen tegen coureurs van buiten het eiland. Na een herstart moest Rentenaar met pech afhaken en ook Hoep kon in de finale geen potten breken. Eerste werd Patrick Hoexum, tweede Chris Wekema en derde Johan Goos. Hoewel menigeen op de 4 cilinder vrij standaard het etiket racen plakt en contact wordt vermeden, zijn het toch echte crossers. Ook in deze klasse waren overkanters de Texelaars de baas. Winnaar werd Wiebe de Vries, tweede Ybe Vellema en derde Kristian Nieboer. Snelste Texelaar was Willem Johan Bakker (4). Het grootste spektakel, vanwege hun pk's, het ronkende geluid dat ze laten opstijgen en de prut die ze laten rondvliegen, zijn de Stockars F1. De neven Chris en Barry Boersen waren vrijwel de hele middag al voorin te vinden en aan elkaar gewaagd. Met als climax de finale, waarin ze een titanenstrijd uitvochten om de eerste plaats. Ze reden tot de laatste ronde bumper aan bumper, maar Chris gaf zijn koppositie niet meer af en ging als eerste over de finish. Met op de derde plaats Sandor Mantje, die qua leeftijd hoog boven de twee neven uittorent. Ook voor hem een knappe prestatie en een mooie bekroning op zijn crosscarrière die hij naar verluidt afsluit.

Hulde was er niet alleen voor de coureurs, ook hun monteurs werden in het zonnetje gezet. De Dries Veltkamp Bokaal ging dit keer naar Simon de Smidt, chef-monteur van Team De Smidt. Veltkamp, initiatiefnemer van de huldeblijk aan de mecaniciens, berekende dat De Smidt in zijn loopbaan wel 25.000 uur aan crossauto's had gesleuteld. Net als de winnende coureurs maakte hij een ererondje in de Dodge.

Werk in overvloed voor de sleutelaars, in het rennerskwartier werden overuren gedraaid om gehavend materieel tijdig klaar te krijgen voor de strijd. Geen half werk, in de Formule 1 is het meer regel dan uitzondering om met een omgebouwde tourcaravan aan te komen. Fraai gespoten rijdende garages, compleet met coffeecorner, tv, slaapplaatsen en wat al niet meer. Waarin coureurs en technici alles bij de hand hebben voor deelname aan crossen in Sint Maarten of elders. Met de cross achter de rug, is het niet achterover leunen, sleutelavonden met vrienden en familie zijn een terugkerend gebruik.