Gitarist en kunstenaar
Weergaloos gitarist, getalenteerd schilder, creatief, perfectionist, markant, miskend, berooid, een mopperpot, maar wel een met humor. Maarten Tiggeler die zondag overleed had vele gezichten. Wat beklijfd is zijn mooie muziek en fraaie schilderijen.
Op zijn twaalfde kocht hij een oude gitaar. Hij luisterde naar Pink Floyd en andere bands en begon hun nummers mee te spelen. Als autodidact leerde hij zichzelf spelen. Maarten wilde de muziek in, maar voor het conservatorium kwam hij niet door de ballotage. ''Te eigenwijs'', luidde het oordeel. Hij was er wel trots op. Hij liet zich niet inkaderen en wilde geen onderricht waardoor hij zijn ziel kwijt zou raken. Zijn artistieke aspiraties en creatieve talent brachten hem naar de Academie voor Beeldende Kunst en later de Filmacademie. Dat muziek en kunst, ook al ben je nog zo getalenteerd, bevlogen en perfectionistisch, vakgebieden zijn waarin niet iedereen even makkelijk aan de kost komt, ondervond ook Maarten. Via-via kwam hij in contact met Wally Tax, beroemd van onder meer The Outsiders. Toen diens vaste gitarist was uitgevallen, werd Maarten gevraagd diens plek in te nemen. Hij speelde mee op Tax' CD ''Springtime in Amsterdam'', die in 1990 uitkwam en waarvan de presentatie in Paradiso in Amsterdam was. Voor dit optreden kreeg de gitarist zes weken de tijd veertig nummers in te studeren. Maarten hield niet van half werk, hij zonderde zich af en het optreden in de Amterdamse poptempel stond als een huis. Maar in plaats van een royale beloning, presteerde Tax het na afloop geld van Maarten te bietsen voor drank. Nog één keer trad Tiggeler op met Tax, naar verluidt in Lutjebroek, maar daarna was het over en uit. Tax had het platencontract ''verzopen''. In 1996 belandde Maarten met partner Irma Schiffers op Texel, waar hij bij TV Texel zijn ei volledig kwijt kon. Maar ook hier zat het hem niet mee. Het tv-avontuur draaide uit op een persoonlijk drama, met frustratie als gevolg. Ook een man die wel eens een duwtje nodig had. Dat kwam van zangeres Lot Kombrink. Met haar, Tassos Koulouns en Nynke Bloksma begon Maarten een succesvolle band, waarin hij zijn muzikale ei kwijt kon. Menigeen herinnert zich, na het overlijden van de zangeres, nog het tributeconcert ''Lotz''. Toehoorders waren tot tranen toe geroerd. Een nieuwe periode brak aan in 1998, toen in café Loodsmanswelvaren Tjazzel (Jazz van Tessel) het eerste concert gaf. Met zangeres Nel Bruin, op bas Irma Schiffers, Ben Bakker op slagwerk en Maarten op gitaar. Hun ''easy vocal jazz'' sloeg aan, het viertal bouwde hun succes uit met Make me Smile, met covers uit ''de betere jaren zeventig'' en Acoustic Smile. Ze speelden op menige bruiloft en partij, een redelijk commercieel succes. Het draaide niet alleen om geld, hij had ook een hart. In 2004 schreef hij samen met Irma ''Ik ben zo ziek van politiek'', een muzikaal protest tegen het Nederlandse asielbeleid. Maar de Hilversumse dj's vonden het te beladen en draaiden het niet. Alweer jaren timmerde hij met Duo Aan Zee aan de weg met zangeres Belinda Laan en ondanks zijn teruglopende gezondheid speelde hij drie weken geleden nog met Yolanda van Zoolingen op de markt. Hij was ook muziekleraar, met pupil Biem Trap zou hij zaterdag met Black Snake op Strenderpop spelen. De laatste jaren pikte hij het schilderen weer op. ''Hoe dat met mij zit? Geen idee. Wat ik wel weet is dat ik er heel rustig van word. Ik moet iets maken, iets creëren, net zoals ik dat met mijn gitaar heb. Een portret van mij gaat niet de deur uit voordat de ziel er in zit.'' Hij werd 58 jaar.
Radio Texel (FM 106.1) herhaalt zondag om 11.00 uur de uitzending met Maarten Tiggeler van 21 mei jl.