Ongezouten
Zitten
Ik ben gevraagd voor de Denktank 2016. Bedoeld om nieuwe toeristische attracties op de kaart te zetten. Het houdt natuurlijk niet op bij een tandemsprong bij Paal 17. In Amsterdam hebben we tien bierfietsen gescoord. Die worden ingezet bij de topper voor volgend jaar: slurpen langs Texels durpen (www.slurpenlangstexelsdurpen.nl). In de Roggesloot komen Hot Tugs te liggen. Dat is een houtgestookte hot tub waarin je heerlijk warm kunt baden in een bootje waarmee je kunt rondvaren. Genieten van een koud drankje, in dampend heet water. Terwijl het vriest. Wie wil dat nou niet? Bubbels, Babbels & More. In je blootje in het Roggeslootje. Een stoplicht springt op rood, een ander weer op groen. In Almelo is altijd wat te doen. Logisch. Die stad heeft maar liefst 72.000 inwoners. Texel doet het met een schamele 13.000 eilandbewoners. Onze belevingswereld is totaal anders. Als het voetbalseizoen begint bijvoorbeeld, leeft het ganse eiland op. Daar moest ik aan denken omdat de columns van Annie wel erg makkelijk tot stand komen. Ik zit lekker thuis met een kopje thee. De kat op schoot. Vergelijk dat maar eens met mijn collega's van de sportredactie. Elk weekend verlaten zij huis en haard om onder barre omstandigheden een verslag te maken van de capriolen van onze jongens en meiden. Uitgewuifd door moeders de vrouw en huilende kinderen, gaan zij met de vroegste boot op pad om de verre uitwedstrijd tegen de Westfriezen te verslaan. Altijd lastig. En net op het moment dat er een doelpunt wordt gescoord, is hij een nieuw rolletje in zijn toestel aan het doen. Wat een pech. Maar ik vind het geweldig wat ze er van maken. En eigenlijk stelt het niets voor. De ene week spelen ze thuis, de andere uit. De ene keer winnen ze, om vervolgens te verliezen. Dat is het. Het lijkt Almelo wel. Maar als je ziet wat een verslagen eruit rollen. Daar kunnen we weer een week op teren. En stiekem ben ik supporter van een andere club dan mijn mannetje. Zijn clubje speelt in postcode 1791. Ik kan de naam van die club niet over mijn lippen krijgen. Het lijkt 020 wel. Nee, dan mijn team, spelend in 1796. Klasse. Echt, voor mij begint het leven pas, als het balletje aan het rollen wordt gebracht. Want zeg nou eerlijk, verder valt er niet zo veel te beleven. Dat gedoe met dat 600 jarig bestaan is gelukkig bijna achter de rug. De graaf graaft zijn eigen graf. Daar vind ik nu weer geen bal aan. Maar ja, als er maar bewogen wordt. Want zitten is het nieuwe roken. Actie dus. Voorlopig trekt Annie de wijde wereld in. Op weg naar Almelo. Ben benieuwd.
Annie@texelsecourant.nl