1954: Uiterst rechts Ferdinand van Tatenhove, kort voor het inzetten van de eindsprint. Voorop Theo Reij en in derde positie Jan Zuidewind.
1954: Uiterst rechts Ferdinand van Tatenhove, kort voor het inzetten van de eindsprint. Voorop Theo Reij en in derde positie Jan Zuidewind. Foto: Archief Ferdinand van Tatenhove

1954: Ronde van De Waal

Vorig jaar, toen na tientallen jaren de Ronde van De Waal voor het eerst weer werd gehouden, stond Van Tatenhove langs het parcours en bekeek hoe de renners voorbij flitsten. Ooit was hij één van hen, al kende de Ronde toen een ander parcours dan nu. ''Wij reden toen over Bargen.'' Terug naar De Waal via de Oosterenderweg, de Laagwaalderweg, Zaandammerdijk, etc. ''Vijftien rondjes reden we toen. Deze foto is genomen in de bocht waar nu de rotonde is, net voor de eindsprint. Theo Reij rijdt voorop, rechts rij ik en daarachter Jan Zuidewind. Een stukje voor het eind gingen Theo en Jan er vandoor. Ik ging achter hen aan. Het is lang geleden, maar ik weet het nog precies. Zij waren door elkaar rapper dan ik. We kwamen door de bocht en ik lag in derde positie. Even later zette ik hem in de kleinste versnelling en demarreerde heel snel en schakelde onder het rijden over naar een grotere versnelling. Toen was ik weg en ze konden me in de laatste sprint niet meer pakken.'' De rest is geschiedenis. Van Tatenhove kwam als eerste over de eindstreep. In het album een foto van na de finish, waarop hij de beker in ontvangst heeft genomen. Hij toont een grote, goudkleurige medaille, met daarop onder meer de datum: 29 juni 1954. ''Deze heb ik ook nog'', toont hij een zilveren plak, uit hetzelfde jaar. De tweede plaats van de Ronde van Eierland. ''Texel had toen een heel wielercircuit en we reden in alle dorpen. In de polder maakte het een groot verschil of je voor- of tegenwind had. Je had ook de Ronde van Zuidema. In de Kikkertstraat was het altijd een heel gedrang. Maar ze reden me nooit los, ik zat er altijd wel bij. Ik ging voor de winst. Dat had te maken met mijn instelling, want veel was er niet mee te verdienen. Een worst of een aardigheidje. De meeste jongens hadden geen echte racefiets, maar ik had een Joko, een bekend merk uit Alkmaar. Met drie versnellingen. Dat was wat in die tijd. Tegenwoordig rijden ze er met 24 rond. Het fietsen leefde toen behoorlijk, we reden met een aardig groepje. Wim de Boer won veel, hij was een echte slimmerik. Hij was wat ouder en zijn broer was profrenner geweest. Je zag hem in de wedstrijd nooit op kop, maar ging er in de eindspurt vandoor. Ik trainde vaak met Theo Reij. Dan reden we donderdagavond vijftien rondjes over de Hogeberg. Daarna gingen we door naar Den Hoorn, waar de ''Strijd om de man en de vrouw'' was, onder leiding van ''Maestro Geraldo di Couverti''. Na afloop van het strijden was het feest. Daar heb ik heel wat taarten mee gewonnen. Ik was in die tijd een rappe jongen.'' Zijn wielerloopbaan duurde tot halverwege de jaren vijftig. ''Toen kreeg ik het druk in het bedrijf (nu Tatenhove BV). Het is nu een grote onderneming, maar we zijn met niks anders dan dit begonnen'', houdt hij zijn twee handen omhoog. ''Kranen en machines waren er niet, het graven van funderingen en kelders waarmee we begonnen, was toen handwerk.'' Zoals op de fiets was hij ook in het bedrijf onverzettelijk. ''Een kwestie van doorzetten, ook als het wat moeilijker gaat. Anders kom je er niet.'' Van Tatenhove geeft zondag 9 augustus het startsein voor de Ronde van De Waal. Start recreanten 16.00 uur, wedstrijd om 17.00 uur.