Nieuwe boot begon met circa 600 ideeën
Met een lijst met circa zeshonderd suggesties gingen interne nieuwbouwcommissies en een projectteam van TESO een paar jaar geleden aan de slag om een nieuwe boot te ontwerpen. Gisteren gleed in het Spaanse Sestao het casco van de helling.
Al meteen vanaf het begin stond één ding voorop: de nieuwe boot moest duurzaam zijn en zo weinig mogelijk brandstof gebruiken om de kosten van de overtochten laag te houden. Daarbij gold één harde voorwaarde: de betrouwbaarheid en de continuïteit van de overtochten zouden nooit mogen lijden onder de beoogde innovaties. Zorgvuldig onderzoek leidde daarna tot het ontwerp van een hybride veerboot die straks hoofdzakelijk vaart op gecomprimeerd aardgas (CNG) en gebruik maakt van batterijen van lithium met een capaciteit van 1,6 megawattuur. Bij het gebruik van CNG wordt geen fijnstof, roet en zwaveldioxide uitgestoten. De uitstoot van koolstofdioxide en stikstofdioxide neemt met 20 en 85 procent af.
Streven is dat onder normale weersomstandigheden de overtochten worden gemaakt op basis van één motor en het batterijenpakket, in plaats van twee motoren zoals nu bij de Dokter Wagemaker het geval is. De batterijpakketten (qua grootte vergelijkbaar met vier boekenkasten) vangen dan de plussen en de minnen op. Dat betekent in de praktijk dat de ene motor volledig wordt belast. Twee motoren laten draaien betekent een relatief lage belasting van de motoren en dat geeft een minder schone verbranding en een lager brandstofrendement. De batterijen kunnen tijdens het varen continu worden geladen en ontladen. Het laden vindt vooral plaats als het schip ligt afgemeerd in Den Helder. Op het bovendek komt zevenhonderd vierkante meter aan zonnepanelen om het 'hotelgedeelte' (horeca, verlichting, ventilatie, liften en dergelijke) van elektriciteit te voorzien. De restwarmte van de motoren wordt 's nacht gebruikt om het schip op temperatuur te houden. De batterijen kunnen 's nachts op 't Horntje worden aangevuld met groene walstroom en er wordt drinkwater bespaard door de toiletten te spoelen met zogeheten grijs water. Daarmee worden de nodige ideeën van de "600"-lijst werkelijkheid.
In het najaar van 2013 was het bestek gereed, waarna TESO op zoek ging naar een werf om de Texelstroom te bouwen. Twaalf Europese werven, van Finland tot Spanje, brachten een offerte uit. Na een intensief onderhandelingstraject met drie werven koos TESO in het voorjaar van 2014 voor LaNaval Shipyard in Sestoa, een voorstad van Bilbao. Dat leidde destijds zelfs tot Kamervragen van VVD en ChristenUnie met de strekking dat Nederlandse bedrijven ook goed een veerboot kunnen bouwen. TESO liet in reactie weten dat Nederlandse bedrijven sterk de voorkeur genoten, maar dat de aangetoonde ervaring met projecten van een vergelijkbare schaalgrootte, de specifieke deskundigheid en de prijskwaliteitsverhouding uiteindelijk de doorslag gaven om voor LaNaval te kiezen. Meespelend was ook dat LaNaval zich nadrukkelijk had verdiept in de filosofie van TESO en ervaring had met de bouw van complexe schepen. De nieuwe boot werd aanbesteed voor €55,8 miljoen. Op 1 september 2014 begon de bouw van de nieuwe Texelstroom met het snijden van staal, waarna op 30 december 2014 de kiel van het schip werd gelegd. Gisteren ging het casco te water. Naar verwachting arriveert de vijftiende Texelse boot begin 2016 op 't Horntje.