Achter de schermen
Tokkies, je hebt ze in alle soorten en maten. Helaas ook op ons zo onschuldige eiland. Afgelopen periode hadden holbewoners het voorzien op de strandrolstoel en de strandhuisjes van Jan van der Star van strandbedrijf Noorderbad bij paal 20, het boompje in De Wezentuin en zelfs auto's werden ontvreemd uit schuren. "De jongeren mogen de kroeg ook niet meer in en gaan aan de drugs, dan krijg je dat." Deze analyse kwam veelvuldig voorbij, maar is deze terecht? Een blik in het archief of een gesprek met een 'wat oudere' Texelaar leert ons dat drugs ook in de hoogtijdagen van het Texelse uitgaansleven al een plaats hadden. "Dat klopte wel", gaf iemand toe, "Maar vroeger werd er gewoon een jointje gerookt en niets vernield." Ook deze opmerking wordt gelogenstraft zodra ik het woord vernieling in het archief opzoek. Het woord vernielingen levert 88 pagina's van twintig links op. Een voorbeeld uit de krant van mei 1917: "Nadat het opgeschoten volkje reeds eenige Zondagen hier en daar door afbrekingen der takken sommige plekken had vernield, niet tegenstaande herhaalde waarschuwingen van onze kant, gingen die jongelui vorige week zóóver dat zij dit jaar nieuw-geplante struiken en planten met wortel en tak uitrukten. Bovendien werd al menige kerkruit door inwerping van steenen gebroken." Begrijp mij goed. Ik wil de acties niet bagatelliseren of goedpraten. Je hebt met je poten van iemand anders zijn spullen af te blijven. Alleen om direct de drugs, de horecawetgeving of een specifieke doelgroep de schuld te geven gaat mij te ver. Net als het Texelse vermogen om de schuld in de schoenen van de toerist te schuiven. Hoe vaak beschuldigden wij allen wel niet de overkanters, waar de schuld gewoon bij eilanders bleek te liggen. Als gezegd, Tokkies heb je in alle gradaties. Jong, oud (echt waar), Texels en overkants. Het verschil zit hem mijn inziens tussen baldadigheid en doelgericht vandalisme. We zijn allen jong geweest en we hebben - uitzonderingen zijn een bevestiging op de regel - allemaal wel eens meer gezopen dan we eigenlijk aan konden. Ook mijn ouders hebben met lede ogen aangezien hoe de 'herenkamer' die mijn broer en ik hadden werd vol gehangen met verkeersborden. Die kochten we niet in de winkel. Toen we uit huis gingen hebben we de borden als aandenken achtergelaten. Geen idee wat ze daar mee gedaan hebben. Baldadigheid maakt een jongere niet direct slecht en zelfs dusdanige achterlijke vernielingen zijn achteraf recht te zetten. Als je nuchter wordt (want uiteraard speelt drank of drugs wel een rol) en denkt: "Goh, wat heb ik me achterlijk gedragen!", heb dan ook de ballen om je te melden. En ja, dat kost geld. Maar dan kun je jezelf wel weer recht in de spiegel aankijken. Jong, oud, dronken of strak van de drugs: of je nou Texelaar bent of overkanter: je vernielt niet opzettelijk de spullen van een ander!
Job Schepers