Aantal verordeningen niet meer actueel
De gemeente Texel heeft een onzuiver verordeningenbestand. De gemeente handelt hiermee in strijd met het rechtszekerheidsbeginsel, het zorgvuldigheidsbeginsel en met een drietal coalitieprogramma's.
Die conclusie trekt Peter Woudberg, student rechten aan de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden in zijn onderzoeksrapport "Hoe actueel zijn de verordeningen van de gemeente Texel?". Hij schreef dit naar aanleiding van een vraag vanuit de raad om een totaal overzicht van alle verordeningen die rechtskracht hebben. Zo'n overzicht was er niet. Daarnaast is gekeken of de verordeningen nog aansluiten bij hogere wetgeving en hoe het zich verhoudt tot coalitieprogramma's. Ook is in het accountantsrapport van 2014 vastgesteld dat de gemeente gedateerde verordeningen heeft. Dit leidde tot het advies de verordeningen kritisch te laten beoordelen. Sinds 1 januari 2011 geldt de Wet elektronische bekendmaking voor gemeenten. Vanaf die datum moeten gemeenten al hun algemeen verbindende voorschriften beschikbaar stellen via de Centrale Voorziening Decentrale Regelgeving (CVDR). Op het moment dat een gemeente niet voldoet aan deze wettelijke verplichting kan de rechter dit aanmerken als onrechtmatig, met een mogelijke dwangsom tot gevolg. Bij het in stand houden van verouderde verordeningen door deze niet te verwijderen van de website en de CVDR, bestaat het risico's dat burgers zich op oude regelgeving beroepen. Tijdens zijn stage bij de gemeente onderzocht Woudberg 62 verordeningen op actualiteit, strijdigheid met hogere wetgeving en mogelijke deregulering. Zijn conclusie: ''Texel heeft een onzuiver verordeningenbestand en handelt hierdoor in strijd met het rechtszekerheidsbeginsel en het zorgvuldigheidsbeginsel. Daarnaast neemt het risico van een afkeuring in de rechtmatigheidscontrole toe, omdat niet conform juiste regelgeving wordt gewerkt. Ook handelt de gemeente Texel in strijd met de coalitieprogramma's 'minder regels en procedures', 'voorkomen gerechtelijke procedures' en 'de basis op orde krijgen'. Ook heeft de gemeente verordeningen gepubliceerd op de CVDR die hun werking hebben verloren. De rechter zou dit kunnen aanmerken als onrechtmatig, met een mogelijke dwangsom tot gevolg.'' Woudberg vond onder meer twee verordeningen waarvan het bestaan niet (meer)bekend was, maar die wel rechtskracht hebben. Het betreft de ''Verordening tot voorkoming en bestrijding van virusziekten in aardappelgewassen in de gemeente Texel 1962'', die volgens Woudberg niet meer van deze tijd is en geen enkele functie meer heeft. Hij adviseert deze verordening in te trekken. De andere betreft de ''Verordening betreffende klachtenbehandeling ongewenste intimiteiten openbaar onderwijs 1996''. Hiervoor zou een klachtencommissie worden ingesteld. ''Het is onbekend of deze klachtencommissie is ingesteld. Deze verordening heeft daarom geen enkele functie en kan worden ingetrokken.'' Woudberg doet de aanbeveling veertien verordeningen in te trekken omdat deze geen functie meer hebben. Twaalf verordeningen zijn niet meer actueel en moeten worden geactualiseerd. Voor acht verordeningen is deregulering mogelijk. Daarnaast zijn er zes verordeningen waarvan de publicatie moet worden beëindigd of worden aangepast. De gemeente hecht veel waarde aan de studie, maar reageert nog niet inhoudelijk.