Achter de schermen
Texelverslaving
Texel is verslavend, valt op te maken uit de ''Monitor Texelbezoek 2013-2014''. Tachtig procent van de Texelbezoekers was hier al eerder, dertig procent keert zelfs binnen een jaar terug. Ik weet niet hoe het met uw Texelverslaving is gesteld, ik heb het zwaar te pakken. Toch probeer nu en dan af te kicken. Vakantie vieren op Texel zou ik best willen, maar de praktijk leert dat er niets van terecht komt. Voor een eilandjournalist loert overal werk. Zoals onlangs, toen ik kort voor mijn vakantie nog even bij de kapper naar binnen glipte en een Texelse me net voor ik de stoel in ging nog even snel strikte voor een stukje in de krant. Geen probleem, zo werkt het nu eenmaal en de krant moet toch gevuld. Maar liever niet tijdens de vakantie. Dus zoals ik vorig jaar op de fiets Vaals-Texel deed, reden we nu in omgekeerde richting, alleen nu met de auto en onze trouwe caravan. Kamperen doe je nooit alleen, dus nog vóór de eerste haring in de grond zat meldde de overbuurman, een pensionado uit Arnhem, zich om een praatje. ''Van Texel? Daar komen we net vandaan? We hebben een week op De Krim gekampeerd, mooie camping.'' Ik signaleerde een beginnende verslaving. Hij wilde best nog eens terug, maar dan liever iets centraler op het eiland. Ik wees hem op Om de Noord, De Shelter, Kogerstrand of Loodsmansduin. Voor de concurrentie maakt het niet uit, het is tegenwoordig allemaal van De Krim. De man was met zijn vrouw in een schattig dorpje geweest. De naam wist hij niet, hij had er wel foto's van. Het bleek Oosterend. Ik vertelde hem dat als hij iets verder was gelopen, hij aan onze voordeur had gestaan. Maar deze vakantie leerde ook dat Texel niet voor iedereen verslavend is. Tijdens een avondwandeling door Zuid-Limburg stonden we te kijken bij een moestuin bij een mooie vakwerkboerderij. De vrouw des huizes kwam net aan. ''Helemaal van Texel? Is dat niet eng, wonen op zo'n eiland met al dat water rondom?'' Duidelijk een geheelonthouder. Nog nooit op Texel geweest en in haar ogen las ik dat een bezoekje er voorlopig niet van zal komen. Na een weekje zakten we af naar de Veluwe. Ook daar raakten we aan de praat met andere kampeerders. Een vrouw vertelde al eens op ons eiland te hebben gekampeerd. Maar ze had er geen Texelverslaving aan over gehouden. In tegendeel, eerder een Texel-allergie. Gedurende haar kampeervakantie had het niets anders gedaan dan regenen. Dat kan je trouwens overal overkomen. Een andere kampeerder die vorig jaar helemaal naar Zuid-Frankrijk was geweest, vertelde dat het van de veertien dagen er twaalf had geregend. Voor mij werden na twee weken de ontwenningsverschijnselen te groot. Thuis geniet ik weer van mijn Texelverslaving.
Gerard Timmerman