Traditioneel beeld van Sommeltjespop. Maar het festival blijft zich ook vernieuwen, zoals met optredens in en rond het Skuumkoppecafé.
Traditioneel beeld van Sommeltjespop. Maar het festival blijft zich ook vernieuwen, zoals met optredens in en rond het Skuumkoppecafé. Foto: Gerard Timmerman

Zomerse sfeer op Sommeltjespop

''Bandje kijken, pilsje drinken''. Sommeltjespop 2015 deed deze slogan zaterdag volop eer aan. Gezellige drukte als vanouds in De Waal, waar het ondanks de aangekondigde hitte en onweer mooi weer bleef en volop muziek en ander vertier was.

Niets mooier dan een geslaagd evenement. Maar aan het organiseren van een festival kleven grote risico's, zeker als dat buiten gebeurt. Alleen al het weer, medebepalend voor succes, maar ook een onberekenbare factor. Menig festival in het verleden bleef met een tekort zitten. Recent nog het openingsfeest van 600 jaar Stad, waarvoor kosten noch moeite waren gespaard. Maar dat werd geteisterd door regen, kou, een tegenvallend aantal bezoekers en een veel te lage baromzet. Hier lapt de gemeente bij, maar voor Sommeltjespop zit zo'n garantstelling er niet in, wel een eenmalige bijdrage van €7.500,- voor de nieuwe opzet. Welkom, want na meerdere edities in het verleden resteerde onder aan de streep een tekort en moest de organisatie geld lenen om alle rekeningen te betalen. Desondanks bleef het festival groeien en leek die speelweide die één keer per jaar in een festivalterrein werd omgetoverd elk jaar wel voller te stromen met publiek. Mogelijk gemaakt door de organisatie, met steun van een leger vrijwilligers, sponsors en het publiek zelf, dat door het drinken van sloten bier voor inkomsten zorgde. Zelfs zóveel dat geen entree werd geheven, ongekend voor een festival van deze orde. Die tijd is voorbij, dit jaar koos het bestuur voor financiële zekerheid en vroeg voor het eerst entree. Meteen voer voor speculatie, want entree heffen schijnt op Texel gevoelig te liggen. Maar het tientje voor boven de achttien bleek geen belemmering, ook tot tevredenheid van de organisatie stroomde de Waalder muziekarena vol. Het was even wennen, want de indeling was anders. Het Skuumkoppecafé lag aan de andere kant van het slootje en was via een brug bereikbaar. De voormalige botsautobaan zag er markant uit, was opgeleukt met de aanwezigheid van een strandje, loungehoekjes en een dame met een wandelende popquiz. Wie een spelletje met haar waagde schotelde ze allerlei vragen over de popgeschiedenis voor, waarbij er uiteindelijk een winnaar uit de bus kwam. Zoals er ook volop ander vermaak en vertier was op dit hoekje van het terrein. Waar het rustig kon zijn, maar ook bomvol, zoals tijdens het optreden van Sam and the Tubeman. Een swingende act van drummer Marcel Buijsman en DJ Marco van Sambeek, die klassiekers uit de popgeschiedenis de revue lieten passeren, waarbij beelden van de popmuzikanten op groot scherm werden vertoond. Het publiek kon er geen genoeg van krijgen. In de aanloop hiervan een reeks aan optredens in het Skuumkoppecafé. Volop variatie, van een ode aan André Hazes (H6) tot allerlei DJ's. Zoals Pica DJ, die onder meer op Lowlands optrad, en die door menigeen werd gewaardeerd. Veel bekijks trok een dance-demonstratie buiten de tent. Waar de een zich vooral op dit deel van het terrein vermaakte, richtten anderen zich meer op het hoofdpodium. Tussen 14.00 en 24.00 uur waren er op het Mainstage vijf optredens, waarbij tussendoor een uur werd genomen voor het ombouwen en in de aanloop van hoofdact Go Back to the Zoo zelfs anderhalf uur. Met onder meer als gevolg dat een bezoekster die tegen het eind van Audio Adam om ongeveer 21.00 uur het terrein op stapte mopperde dat ze anderhalf uur tegen een leeg podium aankeek. Zij, maar ook vele anderen, hadden gemist dat Sam and the Tubeman verderop de tent op z'n kop zette. Erg? Ach, Sommeltjespop draait voor een groot deel om gezelligheid. ''Bandje kijken, pilsje drinken'', luidt de slogan. Een festival op sien Tessels, bij afwezigheid van de vaste speaker was zelfs de aankondiging van de bands en andere acts ingetogen. Over smaak valt niet te twisten, zoals altijd waren de meningen over de bands verdeeld. Met als gemene deler groot enthousiasme over het daverende optreden van Go Back to The Zoo, de uitsmijter van Sommeltjespop, die naar meer smaakt. Twee dagen, als het aan de organisatie ligt. Daarvoor dient het festival wel z'n onschuld te bewaren, dus dat veroorzakers van herrie en rottigheid zich voortaan gedeisd houden.