Ongezouten
Tering
Texel en toeristen. Ze zijn tot elkaar veroordeeld. Zoals warmte en koude. We houden van de zomer dankzij de winter. Toeristen houden van Texel. Wij houden van toeristen. Maar er zijn grenzen. Neem nou mijn ex. Bij wijze van spreken dan. Toen onze relatie begon, fluisterde hij: 'Schat ik hou van je.' Later werd dat liefdevol: 'Schat, ik hou heel veel van je.' Maar toen we gingen scheiden, schreeuwde hij: Schat, ik hou alles van je.' Nou, en daar zit ik dan. Op een houtje te bijten. Ik bedoel maar. Texel en toeristen: het is net politiek. 'Wat willen we, meer of minder toeristen?' De ene helft roept: 'Minder, minder'. En de andere helft, u raadt het al, krijst: 'Meer, meer.' Degenen die zeggen dat we vol zitten, schermen met wat toeristen zélf willen. Ze komen naar Texel voor de rust. Dat eilandgevoel wordt ook treffend weergegeven door de Gemeente. De kernwaarden van Texel zijn: ruimte en rust, natuur en landschap, nachtelijke duisternis, cultuurhistorie en identiteit. Dat is het eilandgevoel. Dat zoeken toeristen. Dat geven ze ook aan. Luid en duidelijk. Groeien is niet groter worden, maar je bewust worden van de grootsheid van het eiland. Degenen die aangeven dat the sky the limit is, verschuilen zich achter de economie. Dat het goed is voor die economie, wat dat dan ook moge zijn. En natuurlijk is het ook prima voor de werkgelegenheid. Voor wie is de vraag. De kans dat je op je favoriete terrasje geholpen wordt door een Texelaar, is op z'n zachtst gezegd niet zo heel erg groot. En probeer het maar eens droog te houden als je zegt dat jij je bekommert om de werklozen te Noord-Scharwoude. Ammehoela. Annie heeft al eerder aan de noodrem getrokken. Het aantal inwoners gaat in recordtempo omlaag. Jongeren trekken weg, het aantal ouderen neemt toe. Het aantal tachtigplussers stijgt. Ontgroening en dubbele vergrijzing zijn het gevolg. De beroepsbevolking daalt fors. De zon maakt bloemen, warmte, hei. De zee maakt stil. En wat maken wij? Stampij. Stel de tering naar de nering of uw nering krijgt de tering. Laten we trachten de jeugd op het eiland te houden. Door goed onderwijs te bieden, interessant werk, kinderopvang, peuterspeelzalen, betaalbare huisvesting, een hoopvolle en veilige toekomst. En onze wethouder van Culinaire Zaken gaf al aan dat de ouderenzorg ook nog wel een duwtje in de rug mag hebben. We zullen flink moeten investeren in technologische oplossingen, zoals e-health, om de oudere ouderen te helpen. Wat een uitdagingen staan ons te wachten. Dicht bij huis. Op ons eiland. Klinkt een beetje als eigen volk eerst. Sterker nog, dat is het ook.
Annie@texelsecourant.nl