Buiten spelen
Bukken buurvrouw! De buurjongens richten de waterpistolen, ik krijg een dikke koude straal water in mijn nek. Ik moet lachen, dat vinden ze prachtig. Op de hoek van de straat zitten ze met een paar vriendjes weggedoken. Zodra als er mensen voorbij komen, krijgen deze de volle laag uit de waterkanonnen. Het is onschuldig, ze spelen lekker buiten en hebben pret voor tien. Deze week was de Nationale Buitenspeeldag. Kinderen worden te zwaar, 80 procent beweegt onvoldoende, zitten voor de tv , computer, enz. Jantje Beton wil kinderen stimuleren en organiseert allerlei activiteiten. Bij ons op het eiland zal het zo'n vaart niet lopen, kinderen zijn gewend te fietsen, duiken in een mooi nieuw zwembad en hebben de ruimte op veldjes en in onze natuur. Hoe anders zal het gaan in de steden. Gisteren werd op klaarlichte dag, in nabijheid van meerdere basisscholen, voor het oog van kinderen een liquidatie uitgevoerd in Zaandam. Tientallen kinderen zijn getuige van deze moord in het criminele circuit. Voor altijd op het netvlies. Als ik de krant opensla treft een foto mij: een moeder huilend met een klein donker jongentje in tuinbroekje op de arm, voor een barrière aan prikkeldraad op de grens van Syrië en Turkije. In de Syrische burgeroorlog zijn sinds maart 2011 al 320.000 mensen omgekomen. Voor dit jongetje geen buitenspelen, nee, de basisbehoefte van voeding en veiligheid is niet eens aanwezig. Bij mij op het dressoir staat een schattige foto van een donker jongetje in net zo'n tuinbroekje. Het is een man geworden van 2.05 meter, hij vond het heerlijk om buiten te spelen met vriendjes te voetballen en te fietsen. Vandaag studeert hij af, we reizen naar Groningen om te zien hoe hij zijn bull in ontvangst neemt. Gepaste trots, maar het meeste trots op zijn insteek en visie. Internationale betrekkingen, hoe moeilijk is het? Vorige maand kreeg ik een uitnodiging om een door hem georganiseerde lezing bij te wonen. Andrew Feinstein, lid van het Zuid-Afrikaanse parlement en expert in "Global Arms Trade", hield voor de jongeren zijn inspirerende verhaal. Het geldverslindende en verwoestende oorlogsapparaat is niet de oplossing in de wereldbetrekkingen, nee integendeel. De uitzending van Warchild laat zien hoe verschrikkelijk het is om op te groeien in kapotgebombardeerde steden. En nog erger waar kinderen worden ingezet als soldaten om te vernietigen en te moorden. We vieren 70 jaar bevrijding, maar zal dat ooit een geheel omvattende bevrijding zijn? In september worden universitaire vredesdagen gehouden op de universiteit in Groningen, Stefan heeft op Facebook een aankondiging gezet. Het vredesteken in de palm van de hand van een soldaat. Misschien een druppel op een gloeiende plaat, maar zolang als onze kinderen zich daarvoor inzetten blijf ik hoop houden, hoop op buiten spelen in vrijheid voor ieder kind.
Jozien